Andi Grünenfelder – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andi Grünenfelder
Data i miejsce urodzenia	17 września 1960 ; Wangs
Klub	Skiclub Alpina St. Moritz
Wzrost	175 cm
Debiut w PŚ	24.10 1982, Brusson; (18. miejsce - 30 km)
Pierwsze punkty w PŚ	14.01 1983, Reit im Winkl; (5. miejsce - 15 km)
Pierwsze podium w PŚ	17.03 1984, Fairbanks (2. miejsce - 15 km)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Szwajcaria
	Igrzyska olimpijskie
	Zakończenie kariery: 1988 r.

Andreas "Andi" Grünenfelder (ur. 17 września 1960 r. w Wangs) – szwajcarski biegacz narciarski, brązowy medalista olimpijski.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Startował na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 r. Tam jego najlepszym indywidualnym wynikiem było 6. miejsce w biegu na 50 km techniką klasyczną. Wraz z kolegami z reprezentacji zajął także 5. miejsce w sztafecie, a w biegach na 15 km techniką klasyczną oraz na 30 km techniką dowolną Grünenfelder lasował się w drugiej dziesiątce. Swój największy sukces w karierze osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie wywalczył brązowy medal w biegu na 50 km stylem dowolnym. Lepsi od niego byli jedynie zwycięzca Gunde Svan ze Szwecji oraz drugi na mecie Włoch Maurilio De Zolt. Wraz z Jürgiem Capolem, Giachemem Guidonem i Jeremiasem Wiggerem zajął także 4. miejsce w sztafecie 4x10 km. Na późniejszych igrzyskach już nie startował.

W 1982 r. zadebiutował na mistrzostwach świata zajmując 20. miejsce w biegu na 15 km techniką dowolną podczas mistrzostw w Oslo. Na mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol zajął 10. miejsce w biegu na 15 km oraz 12. miejsce w biegu na 30 km stylem klasycznym. Ponadto wraz z kolegami zajął 5. miejsce. Dwa lata później, podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie był najbliżej medalu, zajmując 4. miejsce w biegu na 50 km techniką dowolną. Walkę o brązowy medal Grünenfelder przegrał ze Szwedem Torgnym Mogrenem. Mistrzostwa w Oberstdorfie były ostatnimi jego karierze.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata uzyskał w sezonie 1983/1984, kiedy to zajął 7. miejsce w klasyfikacji generalnej. Łącznie dwa razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata, przy czym nigdy nie odniósł zwycięstwa. W 1988 r. zakończył sportową karierę.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
19.	10 lutego	1984	Sarajewo	30 km stylem dowolnym	1:24:26,3	+4:30,1	Nikołaj Zimiatow
11.	13 lutego	1984	Sarajewo	15 km stylem klasycznym	41:25,6	+1:20,1	Gunde Svan
5.	16 lutego	1984	Sarajewo	Sztafeta 4x10 km^[1]	1:55:06,3	+2:59,7	Szwecja
6.	19 lutego	1984	Sarajewo	50 km stylem klasycznym	2:15:55,8	+3:50,4	Thomas Wassberg
DNF	15 lutego	1988	Calgary	30 km stylem klasycznym	1:24:26,3	-	Aleksiej Prokurorow
35.	19 lutego	1988	Calgary	15 km stylem klasycznym	41:18,9	+4:16,6	Michaił Diewiatjarow
4.	22 lutego	1988	Calgary	Sztafeta 4x10 km^[2]	1:43:58,6	+2:17,7	Szwecja
3.	27 lutego	1988	Calgary	50 km stylem dowolnym	2:04:30,9	+1:31,0	Gunde Svan

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
20.	23 lutego	1982	Oslo	15 km stylem dowolnym	38:52,5	?	Oddvar Brå
9.	28 lutego	1982	Oslo	Sztafeta 4x10 km^[3]	1:52:21,0	+6:32,6	Norwegia ZSRR
12.	18 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	30 km stylem klasycznym	1:18:24,1	+2:34,7	Gunde Svan
10.	22 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	15 km stylem klasycznym	40:42,7	+1:40,9	Kari Härkönen
5.	24 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Sztafeta 4x10 km^[4]	1:52:21,0	+1:36,7	Norwegia
5.	17 lutego	1987	Oberstdorf	Sztafeta 4x10 km^[5]	1:38:04,0	+2:39,0	Szwecja
4.	21 lutego	1987	Oberstdorf	50 km stylem dowolnym	2:11:27,2	+1:59,4	Maurilio De Zolt