Biskupice (powiat kluczborski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: Biskupice.

Biskupice

wieś
Kościół św. Jana Chrzciciela w Biskupicach
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	kluczborski
Gmina	Byczyna
Wysokość	186 m n.p.m.
Liczba ludności (2022)	591[2]
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	46-220[3]
Tablice rejestracyjne	OKL
SIMC	0492121
Położenie na mapie gminy Byczyna Biskupice
Położenie na mapie Polski Biskupice
Położenie na mapie województwa opolskiego Biskupice
Położenie na mapie powiatu kluczborskiego Biskupice
51°04′56″N 18°11′30″E/51,082222 18,191667[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Biskupice (niem. Bischdorf)^[4][5] – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Byczyna.

Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 11.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Biskupice, po jej zniesieniu w gromadzie Byczyna. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa opolskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ta sekcja od 2014-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Nazwa wsi pochodzi od osoby Biskup lub osady będącej dawną własnością biskupa. Osada istniała prawdopodobnie już w XI w.. Pierwsza wzmianka w dokumentach pojawiła się jednak dopiero w 1393. Do końca XV w. Biskupice wchodziły prawdopodobnie w skład dóbr kościelnych. Na początku XVI w. pierwszym świeckim właścicielem wsi został Piotr von Pritzelwitz, który odsprzedał Biskupice rodzinie Heidebrandów. W 1567 Zygmunt von Heidebrand zbudował we wsi drewniany kościół, a majątek wsi był w posiadaniu tej rodziny aż do 1714. Później dobra biskupickie należały do Karola von Pelchrzima, a następnie na krótko powróciły do Pritzelwitzów. Od końca XVIII w. majątkiem zarządzał Jerzy von Paczensky. On postanowił urządzić tu swoją rezydencję i w 1800 wybudował pałac dworski. Rodzina Paczeńskich wyzbyła się Biskupic w 1872 na rzecz Karla von Jordana. Jordanowie byli właścicielami wsi aż do 1945.

W 1861 Biskupice zamieszkiwało 306 osób, w 1939 – 304, w 1995 – 664, w 2009 – 657^[6].

6 kwietnia 1945 Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego utworzyło Centralne Obozy Pracy. Obóz MBP nr 5, powstały w Biskupicach miał status obozu przejściowego, następnie został przekształcony w obóz pracy. Przetrzymywano w nich Ślązaków i Niemców oraz byłych członków SS. Do obozu trafiali także powracający do Polski żołnierze armii Andersa, którzy wstąpili do niej po dezercji z Wehrmachtu, do którego wcielono ich wcześniej w ramach volkslisty. Prawdopodobnie przetrzymywano w nim także żołnierzy podziemia niepodległościowego^[7].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[8]:

• kościół ewangelicki, ob. rzymskokatolicki, pw. św. Jana Chrzciciela, drewniany z XVII wieku
• zespół dworski, pocz. XIX:
  • pałac dworski, klasycystyczny zbudowany w 1800 r. przez Jerzego Paczeńskiego, odnowiony w 1958 r.
  • park krajobrazowy z aleją dojazdową, niewielki, w otoczeniu pałacu dworskiego
• cmentarz żydowski z połowy XIX w.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]