French
DeutschCharlie Purdy – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Charlie Purdy ok. 1925 | |
| Pełne imię i nazwisko | Charles Stanislaus Purdy |
|---|---|
| Pseudonim | Charlie |
| Data i miejsce urodzenia | 24 listopada 1905 |
| Data i miejsce śmierci | 25 stycznia 1982 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 154 cm |
| Trenowany przez | Henry Donovan[1] |
| Debiut | 1921 (amatorski); 1924 (profesjonalny) |
| Kategoria wagowa | lekka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 80 |
| Zwycięstwa | 49 |
| Przez nokauty | 1 |
| Porażki | 21 (4 KO) |
| Remisy | 6 |
| Nieodbyte | 4 |
Charles „Charlie” Stanislaus Purdy (ur. 24 listopada 1905 w Auckland, zm. 25 stycznia 1982 w Sydney) – nowozelandzki bokser.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
W 1921 został mistrzem Nowej Zelandii w wadze koguciej, a w 1922 i 1923 – w wadze lekkiej[2]. Reprezentował kraj na igrzyskach olimpijskich w 1924, na których wystartował w wadze lekkiej i zajął 17. miejsce[3]. W pierwszej walce przegrał z Francuzem Arnoldem Tholeyem[4] na punkty. Werdykt sędziów wzbudził kontrowersje, ponieważ Nowozelandczyk przegrał pomimo przewagi. W liście otwartym napisanym po zawodach stwierdził[5][6]:
(ang.) I was robbed of the fight, which I won from start to finish. During two first round he never hit me.
Zostałem okradziony w walce, którą prowadziłem od początku do końca. Przez pierwsze dwie rundy on [Tholey] ani razu mnie nie trafił.
(ang.) The referee was a Frenchman, one of the judges was an American, and the other judge was of another nationality. The Yankee gave me nine points out of ten and said it was finest exhibition of the morning.
Sędzia był Francuzem, jeden z sędziów punktowych był Amerykaninem, a drugi – innej narodowości. Jankes dał mi 9 punktów na 10 możliwych i powiedział, że był to najlepszy występ dnia.
Protesty Purdy′ego wsparła jedna z największych wówczas nowozelandzkich gazet – „New Zealand Truth”[7]. Po igrzyskach olimpijskich został mistrzem Irlandii w wadze lekkiej[8], a następnie został profesjonalnym bokserem. Status profesjonalisty otrzymał w październiku 1924[9], a pierwszą zawodową walkę stoczył 13 listopada 1924. Jego rywalem był wówczas Bert Brown. Purdy wygrał walkę na punkty[10]. Pierwszą profesjonalną walkę poza Nową Zelandią Purdy stoczył 4 lipca 1925. Jego rywalem był Jimmy Allen, a pojedynek zakończył się remisem[11]. Purdy pierwszej porażki doznał 15 lutego 1926, a jego rywalem był Reg Trowern[12].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1930 wziął ślub z Verą Garnett[13]. Para rozwiodła się 17 kwietnia 1935. W noc poślubną żona rzuciła się na niego i szkłem rozcięła mu czoło. Z powodu przemocy w rodzinie Purdy pięciokrotnie trafiał do szpitala[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Purdy—Trowern Contest. „New Zealand Truth”. 1001, s. 8, 1925-01-31. (ang.).
- ↑ Leabourn i Mitchell 2002 ↓, s. 55.
- ↑ Boxing at the 1924 Paris Summer Games: Men's Lightweight. sports-reference.com. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-13)]. (ang.).
- ↑ Boxing at the 1924 Paris Summer Games: Men's Lightweight Round One. sports-reference.com. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-13)]. (ang.).
- ↑ a b Paris Olympiad complaint by Purdy. „Hawera & Normanby Star”. 48, s. 6, 1924-09-05. (ang.).
- ↑ a b Purdy's disappointment. „Evening Post”. 58, s. 2, 1924-09-05. (ang.).
- ↑ Squealing. Will Not Get One Anywhere. „New Zealand Truth”. 981, s. 11, 1924-09-13. (ang.).
- ↑ New Zealand Boxers Who Have Won International Amateur Championships. teara.govt.nz. [dostęp 2014-02-03]. (ang.).
- ↑ Purdy to turn pro. „New Zealand Truth”. 985, s. 10, 1924-10-11. (ang.).
- ↑ Purdy's debut. „New Zealand Truth”. 991, s. 10, 1924-11-22. (ang.).
- ↑ Purdy's pro. debut. „New Zealand Truth”. 1024, s. 14, 1925-07-11. (ang.).
- ↑ Trowern wins. „Evening Post”. 40, s. 7, 1926-02-16. (ang.).
- ↑ Morton i Lobez 2011 ↓, s. 46.
- ↑ Charlie Purdy divorced. „Evening Post”. 92, s. 11, 1935-04-18. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- James Morton, Susanna Lobez: Kings of Stings. Carlton: Melbourne University Publishing, 2011. ISBN 978-0-522-85869-3.
- Barry Leabourn, John Mitchell: The Story So Far: 100 Years of Boxing New Zealand. Wellington: Boxing New Zealand, 2002. ISBN 978-0-473-09168-2.
- Charlie Purdy. boxrec.com. [dostęp 2014-02-03]. (ang.).
- Charlie Purdy. sports-reference.com. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Charlie Purdy. olympic.org.nz. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-04)]. (ang.).