Dźwiniaczka (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dźwiniaczka
gmina wiejska
1934–1944[1]
Państwo

 Polska

Województwo

tarnopolskie

Powiat

borszczowski

Siedziba

Dźwiniaczka

Powierzchnia (1934)

72,97 km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


6439[2]

• gęstość

88,2 os./km²

brak współrzędnych

Dźwiniaczka – dawna gmina wiejska w powiecie borszczowskim województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy była Dźwiniaczka.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Babińce ad Dźwinogród, Dźwiniaczka, Dźwinogród, Łatkowce, Olchowiec i Wołkowce ad Dźwinogród[3].

18 marca 1938 przyznano Marszałkowi Edwardowi Śmigłemu-Rydzowi honorowe obywatelstwo gminy[4].

Od września 1939 do lipca 1941 gmina znajdowała się pod okupacją ZSRR, a 1 sierpnia 1941 weszła w skład Generalnego Gubernatorstwa i nowo utworzonego dystryktu Galicja. Gmina przynależała odtąd do powiatu czortkowskiego (Kreishauptmannschaft Czortków). Przyłączono do niej wówczas obszary zlikwidowanych gmin Kudryńce (Kudryńce, Michałówka, Nowosiółka, Paniowce i Zawale) i Okopy Świętej Trójcy (Bielowce, Boryszkowce, Okopy i Trubczyn), po czym gmina liczyła 15.010 mieszkańców[5].

Po II wojnie światowej obszar gminy znalazł się w ZSRR.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 565
  4. Honorowe obywaielstwa dla Marszałka Śmigłego Rydza. „Wschód”. Nr 80, s. 6, 10 kwietnia 1938. 
  5. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG