Daniel Josef Mayer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel Josef Mayer

Arcybiskup Metropolita Praski Prymas Czech
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1656 Wartenberg
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 1733 Praga
Miejsce pochówku	Katedra świętego Wita
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	17 grudnia 1678
Nominacja biskupia	17 kwietnia 1711 (biskup pomocniczy praski) 4 kwietnia 1731 (arcybiskup praski)
Sakra biskupia	9 października 1712
Multimedia w Wikimedia Commons

Daniel Josef Mayer, znany także jako Daniel Joseph Mayer Edler von Mayern (ur. 16 stycznia 1656 w Wartenbergu, zm. 10 kwietnia 1733 w Pradze) – czeski duchowny kościoła katolickiego, arcybiskup metropolita praski i prymas Czech od 1731 r.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1656 r. jako syn rzeźnika w Wartenbergu. Dorastał w ubóstwie. Po ukończeniu szkoły w Jičínie uczęszczał jako kleryk do Konwiktu św. Bartłomieja w Pradze, gdzie zdał baccalauréat z teologii w 1678 r. W tym samym roku otrzymał święcenia kapłańskie i został skierowany do pracy duszpasterskiej w Přebuzie, gdzie udało mu się dokonać konwersji na katolicyzm blisko 500 protestantów. W 1684 r. został proboszczem w Hroznětínie.

W 1693 r. został wybrany praskim kanonikiem katedralnym. Pełnił w katedrze św. Wita w Pradze rolę duszpasterza społeczności niemieckiej, a następnie od 1694 r. bibliotekarza. W 1701 r. awansował na proboszcza parafii katedralnej. Piastował także funkcję wikariusza generalnego archidiecezji praskiej.

W 1700 r. cesarz Karol VI Habsburg powierzył mu zarząd nad finansami krajowymi w Czechach, a później mianował jednym z członków tajnej rady cesarskiej nadając mu tytuł szlachecki. 17 kwietnia 1711 r. został mianowany biskupem tytularnym Tyberiady i biskupem pomocniczym Pragi. Jego konsekracja biskupia miała miejsce 9 października 1712 r. w Hradcu Králové, a sakrę biskupią przyjął z rąk tamtejszego ordynariusza Johanna Adama Wratislawa von Mitrowitza.

W okresie sedeswakancji w latach 1710-1712 po śmierci arcybiskupa von Kuenburga zarządzał archidiecezją praską jako wikariusz kapitulny. Następnie cesarz Karol VI mianował go nowym praskim metropolitą, na co uzyskał zgodę papieża Klemensa XII i 7 maja 1732 r. mógł odbyć uroczysty ingres do swojej stolicy biskupiej, mając wtedy 76 lat. Jego rządy trwały zaledwie siedem miesięcy. W tym czasie udało mu się dokonać wizytacji zakonów eremickich. Wiele uwagi poświęcił szerzeniu kultu czeskich patronów. Zmarł w 1733 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Kurt A. Huber: Erwin Gatz: Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches 1648–1803. s. 302-303. ISBN 3-428-06763-0. (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Krótka biografia na stronie „Catholic-Hierarchy”