French
DeutschDiane Konihowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 7 marca 1951 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 179 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Diane Helen Konihowski, z domu Jones (ur. 7 marca 1951 w Vancouver[1]) – kanadyjska lekkoatletka, wieloboistka, mistrzyni igrzysk panamerykańskich i igrzysk Wspólnoty Narodów, dwukrotna olimpijka.
Zajęła 10. miejsce w pięcioboju na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium również zajęła 10. miejsce w pięcioboju[1]. Zdobyła brązowy medal w tej konkurencji na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie, przegrywając tylko z zawodniczkami radzieckimi Nadieżdą Tkaczenko i Tatjaną Worochobko[3]. Zajęła 6. miejsce w pięcioboju, 8. miejsce w pchnięciu kulą oraz odpadła w kwalifikacjach skoku w dal na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch[2].
Zwyciężyła w pięcioboju oraz zajęła 6. miejsce w skoku w dal na igrzyskach panamerykańskich w 1975 w Meksyku[4]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zajęła 6. miejsce w pięcioboju i 11. miejsce w skoku w dal[1].
Zwyciężyła w pięcioboju, zajęła 7. miejsce w biegu na 100 metrów przez płotki oraz 10. miejsce w skoku w dal na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton[2]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1979 w San Juan ponownie zdobyła złoty medal w pięcioboju, a także zajęła 4. miejsce w skoku w dal[5]. Nie wzięła udziału w igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie z powodu bojkotu tych igrzysk przez Kanadę. Zwyciężyła w pięcioboju w alternatywnych zawodach Liberty Bell Classic[6].
Była mistrzynią Kanady w pięcioboju w latach 1973–1978, w siedmioboju w 1981, w biegu na 100 metrów przez płotki w 1977, w skoku w dal w latach 1976–1978 oraz w pchnięciu kulą w 1973, 1977 i 1980[7]. Zwyciężyła również w pięcioboju w mistrzostwach Polski w 1974, które były rozgrywane w obsadzie międzynarodowej[8].
Poprawiała rekord Kanady w skoku w dal wynikiem 6,49 m uzyskanym 10 lipca 1976 w Saskatoon, a także czterokrotnie w pięcioboju do wyniku 4768 pkt uzyskanego 6 sierpnia 1978 w Edmonton[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Diane Jones [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-14] (ang.).
- ↑ a b c Diane Konihowski [online], thecgf.com [dostęp 2020-09-14] (ang.).
- ↑ World Students Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
- ↑ VII Pan American Game, Mexico City 1975 Women, Field [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
- ↑ VIII Pan American Game, San Juan 1979 Women, Field [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
- ↑ Olympic Boycott Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
- ↑ Canadian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 256. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 294 i 342. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
W latach 1967–1979 rozgrywano pięciobój, od 1983 siedmiobój.