Dzieło D-10 Twierdzy Modlin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dzieło D-10 (Fort XVIIIa) – jedno z dzieł pośrednich Twierdzy Modlin, wzniesione w ramach budowy drugiego, zewnętrznego pierścienia fortów w latach 1912–1915.

Fort znajduje się w Trzcianach. Dzieło miało za zadanie uzupełnić międzypole Grupy Fortowej „Janówek” (Fort XVII) i Fortu XVIII.

Budowę fortu rozpoczęto w 1912 roku. Większy fort (XVIII) usytuowano na trasie Jabłonna – Modlin, we wsi Boża Wola, natomiast mniejszy, Dzieło D-10 – na skraju wydmy w uroczysku Kadzielnia. W 1915 roku nieukończone jeszcze forty zostały obsadzone przez 19 kompanię Nowogieorgijewskiej (modlińskiej) Artylerii Fortecznej. Wśród obrońców twierdzy było wtedy również wielu Polaków zmobilizowanych jesienią 1914 roku przez Rosjan^[1].

Umocnienie jest jednym z najmniej znanych dzieł na obszarze twierdzy. Były to wykonane z betonu (miejscami zbrojonego) koszary obronne. W momencie wycofywania się wojsk rosyjskich w 1915 roku zostały wysadzone; zachowały się jednak do dnia dzisiejszego w stanie czytelnym.

Zobacz multimedia związane z tematem: Dzieło D-10 i Fort XVIII

Przypisy[edytuj | edytuj kod]