Eduard Strielcow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eduard Strielcow

Эдуард Стрельцов

Pełne imię i nazwisko	Eduard Anatoljewicz Strielcow
Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1937 Moskwa
Data i miejsce śmierci	22 lipca 1990 Moskwa
Wzrost	182 cm
Pozycja	napastnik Ofensywny Pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1950–1953 Fraser
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1953–1958 Torpedo Moskwa 89 (48) 1965–1970 Torpedo Moskwa 133 (51) W sumie: 222 (99)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1955–1958  ZSRR 21 (18) 1966–1968  ZSRR 17 (7) W sumie: 38 (25)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Melbourne 1956 piłka nożna
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Eduard Anatoljewicz Strielcow (ros. Эдуард Анатольевич Стрельцов, ur. 21 lipca 1937 w Moskwie, zm. 22 lipca 1990 tamże) – rosyjski piłkarz grający na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego, zwany rosyjskim Pelé, mistrz olimpijski z Melbourne 1956.

Strielcow występował w zespole Torpedo Moskwa. W 1958 roku, kiedy reprezentacja ZSRR po raz pierwszy zakwalifikowała się do Mistrzostw Świata, nakazano mu wybrać nowy klub: albo należący do armii CSKA Moskwa, albo należący do KGB Dinamo Moskwa. Strielcow odmówił, co było powodem wyrzucenia go z reprezentacji.

Wkrótce potem został oskarżony o gwałt, którego miał się dopuścić 25 maja 1958 w towarzystwie dwóch innych reprezentacyjnych piłkarzy: Borisa Tatuszyna i Michaiła Ogońkowa. Po budzącym kontrowersje procesie został skazany na 12 lat łagru. Przedterminowo zwolniony w 1963 roku powrócił do sportu.

W 1965 poprowadził Torpedo Moskwa do mistrzostwa ZSRR. W reprezentacji Związku Radzieckiego rozegrał 38 meczów i zdobył 25 goli. Zmarł na raka, którego przyczyną – według żony – był pobyt w łagrze.