Estera Wodnar – Wikipedia, wolna encyklopedia

Estera Wodnar
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1912
Warszawa

Data i miejsce śmierci

23 października 1993
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz żydowski
w Warszawie

Zawód, zajęcie

reżyser teatralna

Małżeństwo

Mieczysław Wodnar

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Estery i Mieczysława Wodnarów na cmentarzu żydowskim w Warszawie

Estera Wodnar, także Estera Wodnarowa (ur. 9 sierpnia 1912 w Warszawie, zm. 23 października 1993 tamże)[1] – polska reżyser teatralna żydowskiego pochodzenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową była słuchaczką wydziału reżyserii Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. Działała także w amatorskich teatrach robotniczych jako aktorka i reżyser.

Po wybuchu wojny pracowała jako spikerka sekcji polskiej radzieckiego radia w Saratowie i była żołnierzem 1 Dywizji im. Tadeusza Kościuszki[2].

W latach 1944–1956 pracowała jako asystent reżysera i samodzielny reżyser w teatrach Łodzi i Warszawy, a także w Teatrze Telewizji[3].

19 stycznia 1955 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki została odznaczona Medalem 10-lecia Polski Ludowej[4].

W 1974 roku wydała książkę Polskie sceny robotnicze 1918–1939. Wybór dokumentów i relacji.

Jest pochowana obok męża Mieczysława (1909–2001) na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (sektor 2a-2-30)[5].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Asystent reżysera

Teatr Ateneum w Warszawie

  • 1955: Neapol - miasto milionerów
  • 1955: Chatterton

Teatr Narodowy im. Wojska Polskiego w Warszawie

  • 1951: Odezwa na murze
  • 1949: Jegor Bułyczow i inni

Teatr Nowy w Warszawie

  • 1949: Zemsta nietoperza
  • 1949: Tu mówi Tajmyr

Teatr Wojska Polskiego w Łodzi

  • 1945: Wesele

Teatr Wojska Polskiego w Lublinie

  • 1944: Wesele

Teatr I Dywizji WP im. Kościuszki

  • 1944: Śluby panieńskie

Reżyser

Teatr Telewizji

  • 1954: Długi język. Bezbronna istota. Chirurgia[6]
  • 1954: Humoreski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Estera Wodnar, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2023-11-26].
  2. ↑ Estera Wodnar w bazie Filmweb
  3. ↑ filmpolskiEstera Wodnar w bazie filmpolski.pl
  4. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  5. ↑ Grób Estery Wodnar w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
  6. ↑ Długi język. Bezbronna istota. Chirurgia w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Estera_Wodnar&oldid=71949410”