Florystyka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Florystyka, autochorologia, florystyczna geografia roślin, geobotanika florystyczna^[1] – dział botaniki, a ściślej geografii roślin i geobotaniki, zajmujący się inwentaryzacją flory w celu ustalania spisu gatunków roślin z podaniem ich stanowisk (rozmieszczenia) na określonym obszarze^[2]. W szerszym ujęciu zajmuje się badaniem zasięgów roślin, grupowaniem roślin według kryterium zasięgowego oraz powinowactwem florystycznym różnych obszarów, ich zróżnicowaniem florystycznym^[1].

Wyniki badań florystycznych mają kluczowe znaczenie dla oceny stanu, potrzeb i celów ochrony różnorodności biologicznej.

Publikowaniu prac z zakresu florystyki są poświęcone specjalne czasopisma, np. w Polsce Fragmenta Floristica et Geobotanica.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• bukieciarstwo – czyli sztuka układania kwiatów zwana także florystyką.
• ikebana – czyli japońska sztuka układania kwiatów.
• kwiaciarstwo – czyli dział ogrodnictwa zajmujący się uprawą i produkcją roślin ozdobnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]