Franciszek Kocimski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Kocimski
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1905
Żółkiew

Data i miejsce śmierci

14 marca 1984
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Centralny w Szczecinie

Zawód, zajęcie

architekt
nauczyciel akademicki

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Obrony Lwowa

Franciszek Kocimski (ur. 24 maja 1905 w Żółkwi, zm. 14 marca 1984 w Warszawie) – polski architekt, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i kampanii wrześniowej, od roku 1948 związany ze Szczecinem, współorganizator i dziekan Wydziału Architektury Szkoły Inżynierskiej, główny architekt województwa szczecińskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w pobliżu Lwowa. W wieku 15 lat był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej. W następnych latach studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. Po ukończeniu studiów w roku 1938 pracował do wybuchu II wojny światowej w Zarządzie Architektury Miasta Lwowa i w biurach architektoniczno-budowlanych[1]. Projektował i realizował liczne budynki mieszkalne, biurowe i inne[2], np. obiekty sanatoryjne[3].

W okresie wojny dostał się do niewoli radzieckiej, z której zbiegł wracając do Lwowa, gdzie przebywał do roku 1944; był m.in. pracownikiem towarzystw ubezpieczeniowych[1].

Po wojnie znalazł się – jak wielu byłych mieszkańców Lwowa, Wilna i ich okolic – w zrujnowanym Szczecinie, przekazanym Polsce jako część rekompensaty za utracone Kresy Wschodnie (zgodnie z postanowieniami konferencji jałtańskiej i poczdamskiej[a]).

Od roku 1948 współorganizował – na powstającej wówczas szczecińskiej Szkole Inżynierskiej[b] – Wydział Architektury; od roku 1949 był jego dziekanem. Otrzymał stanowisko profesora kontraktowego, został też kierownikiem Katedry Budownictwa Ogólnego, a następnie Zakładu Projektowania Wstępnego i Kompozycji Architektonicznej. Rozwój Wydziału Architektury był możliwy m.in. dzięki aktywności dziekana w poszukiwaniu i werbowaniu kadr z innych ośrodków akademickich w kraju[4].

Dom towarowy „Posejdon” (później „Galeria Centrum”) w Szczecinie

W kolejnych latach był zatrudniony w jako zastępca profesora i starszy wykładowca w Politechnice Szczecińskiej (PS), w którą przekształcono Szkołę Inżynierską. Wydział Architektury przekształcono w Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego PS (później ZUT w Szczecinie). Franciszek Kocimski pełnił w roku 1954 funkcję dziekana WBLiW[1].

Poza działalnością na uczelni Franciszek Kocimski zajmował się problemami architektonicznymi miasta Szczecin, zniszczonego w roku 1944 w wyniku nalotów alianckich (zob. np. Stocznia Szczecińska > Naloty alianckie w roku 1944) i innych miejscowości województwa szczecińskiego[5]. Był w roku 1951 głównym autorem odbudowy Domu handlowego „Posejdon” koło Bramy Portowej. W latach 1955–1958 zajmował stanowisko głównego architekta województwa szczecińskiego. Należał do Stowarzyszenia Architektów Polskich i był prezesem Zarządu Oddziału[1].

Zmarł w roku 1984 w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Centralnym w Szczecinie[6].

Odznaczenia i upamiętnianie[edytuj | edytuj kod]

Franciszek Kocimski został odznaczony[1]:

W roku 1999 znalazł się na liście „Szczecinianie Stulecia”, stworzonej na podstawie wyników plebiscytu Gazety Wyborczej (wyd. szczecińskie), Polskiego Radia Szczecin i TVP Szczecin[4] (miejsce 70–73)[c].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zobacz – Wikiźródła dokument delimitacji zachodniej granicy Polski, podpisany w Schwerin przez gen. Chabarowa (prawdopodobnie Iwana Chabarowa), Leonarda Borkowicza i Piotra Zarembę (21 września 1945 roku).
  2. Szkołę Inżynierską w poniemieckim Szczecinie utworzono już w roku 1946. Pierwszymi wydziałami były: Elektryczny, Inżynierii Lądowej i Mechaniczny (1946) oraz Wydział Chemiczny (1947).
  3. Pierwsze dziesięć pozycji zajęli: Piotr Zaremba, Hermann Haken, Friedrich Ackermann, Aleksander Wolszczan, Kazimierz Majdański, Konstanty Maciejewicz, Janina Szczerska, Jan Szyrocki, Wilhelm Meyer-Schwartau, Antoni Korniak.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Kocimski Franciszek. W: Praca zbiorowa, red. Tadeusz Białecki: Encyklopedia Szczecina. T. A–P. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, Instytut Historii, Zakład Historii Pomorza Zachodniego, 2000, s. 446. ISBN 83-7241-089-5. (pol.).
  2. Stanisław Latour. Szczecinianin Stulecia > Architekt województwa. „Gazeta Wyborcza : Gazeta na Pomorzu”, s. 7, 17 stycznia 2000. (pol.). 
  3. Morszyn – pijalnia wód (arch. Franciszek Kocimski, 1939). [w:] Część II - architektura sakralna, wystawowa, uzdrowisk i mieszkaniowa Lokalizacja: Architektura polska 1918-1939 na widokówkach z tego okresu [on-line]. Serwis architektoniczny RONET.pl. [dostęp 2014-02-16]. (pol.).
  4. a b Stanisław Latour: Franciszek Kocimski : Dziekan-architekt. W: Szczecinianie stulecia. Wyd. Piątek trzynastego, s. 68.
  5. Naloty lotnicze. W: Praca zbiorowa, red. Tadeusz Białecki: Encyklopedia Szczecina. T. A–O. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, Instytut Historii, Zakład Historii Pomorza Zachodniego, 1999, s. 645. ISBN 83-7241-089-5. (pol.).
  6. Franciszek Kocimski, 30 rocznica śmierci. [w:] Kalendarium Pomorskie na 2014 r. [on-line]. www.ksiaznica.szczecin.pl. [dostęp 2014-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)].