Georges Boulanger – Wikipedia, wolna encyklopedia

Georges Boulanger

generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	29 kwietnia 1837 Rennes
Data i miejsce śmierci	30 września 1891 Bruksela
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia II Cesarstwa Francuskiego Armia III Republiki Francuskiej
Główne wojny i bitwy	wojna francusko-austriacka, wojna francusko-pruska
Późniejsza praca	Minister Wojny Republiki Francuskiej (1886-1887)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Georges Ernest Jean-Marie Boulanger (ur. 29 kwietnia 1837 w Rennes, zm. 30 września 1891 w Brukseli) – francuski generał i polityk, minister wojny w latach 1886–1887.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Brał udział m.in. w wojnie francusko-austriackiej w 1859 (był ranny pod Rochebetto, za co został odznaczony Legią Honorową V klasy), wojnie francusko-pruskiej 1870-1871 oraz tłumieniu Komuny Paryskiej w 1871. W tym samym roku został odznaczony Komandorią Legii Honorowej. W 1880 uzyskał stopień generała brygadiera. W 1884 awansowano go na generała dywizji i powierzono dowodzenie francuskimi wojskami w Tunezji. 7 stycznia 1886 został ministrem wojny i sprawował tę funkcję do 30 maja 1887.

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Mając samemu poglądy liberalno-republikańskie, dzięki wojowniczemu językowi i działaniami na rzecz rozbudowy sił zbrojnych (mierzonymi na odzyskanie Alzacji i Lotaryngii utraconych w 1871 roku), zdobył popularność wśród francuskich nacjonalistów oraz (po śmierci pretendentów: Napoleona Eugeniusza Bonaparte oraz Henriego d’Artois) części monarchistów, stając się ikoną ruchu wymierzonego przeciwko skorumpowanej III Republice Francuskiej.

Afera Boulangera, próba puczu i śmierć[edytuj | edytuj kod]

Będąc ministrem wojny przyczyniał się do znaczącej rozbudowy sił zbrojnych, w związku z czym rząd niemiecki złożył ultimatum domagające się jego dymisji, która nastąpiła w 1887 roku.

W styczniu 1889 jego zwolennicy podjęli próbę zamachu stanu, która zakończyła się blamażem, m.in. na skutek chwiejnej postawy generała, oczekującego wyników wyborów powszechnych. Skompromitowany zbiegł do Belgii, gdzie zastrzelił się na grobie swojej kochanki. Pochowany na cmentarzu Ixelles w Brukseli.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Od jego nazwiska pochodzi nazwa ruchu politycznego bulanżyzm. Między innymi wskutek działalności Boulangera doszło do zbliżenia ideowego francuskiego nacjonalizmu (dotychczas czerpiącego z tradycji jakobińskiej) i monarchizmu, co doprowadzi ostatecznie do powstania nacjonalizmu integralnego uosabianego przez Charlesa Maurrasa i założoną przez niego Akcję Francuską.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Adam Wielomski, Kacper Kita, Jak nacjonalizm przeszedł z lewicy na prawicę w XIX wieku? – prof. Wielomski | Francja Bez Kitu #8 [WIDEO], Nowy Ład, 1 września 2021
• Wojciech Morawski, TRZECIA REPUBLIKA – OSŁABIONE MOCARSTWO, Mówią Wieki, bez podania daty