Gintaras Staučė – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gintaras Staučė

Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1969 Olita
Wzrost	186 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera juniorska
Lata Klub do 1987 FBK Kowno
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1987 FBK Kowno 1988–1994 Spartak Moskwa 32 (0) 1994–1995 Galatasaray SK 27 (0) 1995–1996 Karşıyaka SK 34 (0) 1996–1997 Sarıyer GK 29 (0) 1997–2001 MSV Duisburg 73 (0) 2001–2002 APO Akratitos 16 (0) 2002–2003 Fostiras FC 24 (0) 2003–2004 Kallithea F.C. 13 (0) 2004–2006 FK Jūrmala 51 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1986  ZSRR U-16 1988  ZSRR U-18 1989  ZSRR U-20 1991  ZSRR olimpijska 5 (0) 1992–2004  Litwa 61 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2006–2007 FK Jūrmala (trener bramkarzy) 2007–2009 Spartak Moskwa (trener bramkarzy) od 2010 Litwa (trener bramkarzy) 2010–2011 Żemczużyna Soczi 2011–2013 Terek Grozny (trener bramkarzy) 2013–2014 Amkar Perm (trener bramkarzy) 2014–2015 Dinamo Moskwa (trener bramkarzy) 2015–2016 Legia Warszawa (trener bramkarzy) 2016–2021 Rosja (trener bramkarzy) 2021–2023 Ferencvárosi TC (trener bramkarzy)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Gintaras Staučė (ur. 24 grudnia 1969 w Olicie) – litewski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza, wielokrotny reprezentant Litwy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w szkołach średnich w Olicie, Poniewieżu i Wilnie. W latach 1987–1988 studiował w Litewskim Instytucie Kultury Fizycznej, a od 1989 do 1993 w Instytucie Kultury Fizycznej w Moskwie^[1].

W 1987 był zawodnikiem FBK Kowno. W styczniu 1988 przeniósł się do Spartaka Moskwa^[2]. Wystąpił w jednym meczu Pucharu Związku Radzieckiego sezonu 1988–1989. Przez kolejne lata był graczem rezerwowym. W 1992 jako zawodnik Spartaka zadebiutował w rozgrywkach ligowych o Mistrzostwo Rosji. W tym samym roku wraz ze Spartakiem zdobył tytuł mistrzowski. W latach 1992–1993 był zmiennikiem Stanisława Czerczesowa, a w rundzie wiosennej sezonu 1994 pierwszym bramkarzem moskiewskiego zespołu. W tym czasie zdobył dwa kolejne tytuły Mistrza Rosji oraz Puchar Rosji.

W sierpniu 1994 przeniósł się do tureckiego Galatasaray SK. W kolejnych sezonach reprezentował kluby Karşıyaka SK i Sarıyer GK. Od początku sezonu 1997–1998 był zawodnikiem MSV Duisburg, gdzie pełnił funkcję zmiennika Norwega Thomasa Gilla. W następnych trzech sezonach był podstawowym bramkarzem. W latach 2001–2004 występował w barwach klubów greckich. Przez trzy sezony grał w łotewskim FK Jūrmala, gdzie w 2006 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Był zawodnikiem juniorskich reprezentacji ZSRR. W 1986 na Mistrzostwach Europy do lat 16 zajął 3. miejsce, a dwa lata później zdobył Mistrzostwo Europy do lat 18^[1]. Jako zawodnik drużyny radzieckiej wystąpił w jednym meczu Mistrzostw Świata do lat 20 w Arabii Saudyjskiej w 1989. W 1991 rozegrał 5 meczów w olimpijskiej drużynie ZSRR w ramach eliminacji do turniej finałowego na Igrzyskach w Barcelonie^[3].

25 marca 1992 zadebiutował w reprezentacji Litwy w meczu z drugą reprezentacją Polski w Rydułtowach^[4]. W kolejnych latach regularnie występował w drużynie narodowej, reprezentując Litwę w meczach eliminacji Mistrzostw Świata i Europy. Po raz ostatni jako reprezentant Litwy wystąpił 5 czerwca 2004 w przegranym 1–4 meczu towarzyskim z Portugalią^[4]. Łącznie rozegrał 61 meczów w litewskiej kadrze.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej pozostał w klubie FK Jūrmala, gdzie zajmował się szkoleniem bramkarzy. W kwietniu 2007 wszedł w skład sztabu szkoleniowego Spartaka Moskwa^[5]. Współpracę ze Spartakiem zakończył w grudniu 2009^[6]. W lutym 2010 został asystentem selekcjonera reprezentacji Litwy Raimondasa Žutautasa, odpowiedzialnym za pracę z bramkarzami.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

• Mistrz Rosji: 1992, 1993, 1994
• zdobywca Pucharu Rosji: 1994

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

• 3. miejsca na Mistrzostwach Europy U-16: 1986
• Mistrz Europy U-18: 1988
• uczestnik Mistrzostw Świata U-20: 1989

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

• najlepszy piłkarz Litwy: 1995, 1996^[7]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• 1988: tytuł Mistrza Sportu ZSRR

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil zawodnika na Nationall Football Teams (ang.)
• Statystyki na www.klisf.info (ros.)
• Profil na www.futbolinis.lt (lit.)
• Statystyki na FIFA.com (ang.)
• Statystyki na www.legioner.kulichki.com (ros.)