Grudusk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grudusk
wieś
Ilustracja
kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

ciechanowski

Gmina

Grudusk

Liczba ludności (2011)

1328[2][3]

Strefa numeracyjna

23

Kod pocztowy

06-460[4]

Tablice rejestracyjne

WCI

SIMC

0115499[5]

Położenie na mapie gminy Grudusk
Mapa konturowa gminy Grudusk, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Grudusk”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Grudusk”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Grudusk”
Położenie na mapie powiatu ciechanowskiego
Mapa konturowa powiatu ciechanowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Grudusk”
Ziemia53°03′32″N 20°37′29″E/53,058889 20,624722[1]
Strona internetowa

Gruduskwieś w Polsce położona na Wzniesieniach Mławskich, w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Grudusk[5][6].

Integralne części wsi Grudusk[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0115507 Grudusk-Brzozowo część wsi
0115513 Grudusk-Olszak część wsi

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Grudusk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Grudusk oraz parafii pw. św. Apostołów Piotra i Pawła[7].

Znajduje się tutaj także dwór z pierwszej połowy XX wieku[8]. W centrum wsi znajduje się pokaźne grodzisko zwane Zieloną Górą, na której 26 czerwca 2010 roku odbyły się prace archeologiczne[9].

W miejscowości krzyżują się dwie drogi wojewódzkie, DW544 i DW616.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Grodzisko w Grudusku w 2007 roku. Obecnie zrekonstruowane stanowi część skansenu archeologicznego, zwanego też skansenem Zielona Góra.

Pierwszy gród w Grudusku został wzniesiony w czasach monarchii pierwszych Piastów i istniał od schyłku IX wieku do połowy XIII wieku. Gród ten leżał prawdopodobnie na trasie szlaku handlowego z Drohiczyna, przez Pułtusk do Truso. Pełnił też rolę warowni chroniącej północne Mazowsze przed najazdami Prusów. Gród otaczał wał ziemny z płaszczem kamiennym oraz drewnianą palisadą na wierzchołku fortyfikacji. Od północnej strony wejścia do grodu strzegły dwie drewniane wieże obronne, między którymi była brama. W tym też czasie jego mieszkańcy zajmowali się kowalstwem, tkactwem, rybołówstwem, rogowiarstwem. Pierwszy raz gród spłonął w XI wieku, jednak został wkrótce odbudowany, a jego obszar powiększony. Sam kopiec otaczała fosa, której ślady noszą nieliczne wgłębienia po wschodniej i południowej stronie. Dzięki swojemu położeniu na skrzyżowaniu ważnych dróg handlowych i wysunięciu na północ w kierunku granicy z Prusami, odgrywał dość ważną rolę. Był też ośrodkiem administracyjnym, targowym i rzemieślniczym. W jego północnej części znajdował się plac targowy, a u podnóża wału, od tej samej strony, znajdowała się przy kamiennej grobli, przystań. Ostateczny upadek grodu można wiązać z najazdem Prusów po 1217 roku, w czasach Konrada Mazowieckiego. Od XV w. był własnością szlacheckiej rodziny Grudowskich. Na pocz. XX w. wieś była wzorcowym ogniskiem ruchu spółdzielczego guberni płockiej, działała kasa zapomogowo-pożyczkowa i kółko rolnicze. W styczniu 1945 silne walki Armii Czerwonej z Niemcami. W czasach Polski Ludowej wieś została ośrodkiem handlowo-usługowym dla rolnictwa, powstała mleczarnia, młyn, elewatory zbożowe o Państwowe Gospodarstwo Rolne[10].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego, 1893, nr rej.: A-164 z 22.05.1975[11]
dobosz[a]: Etienne-Henri Dumaige, "Przed bitwą ochotników 1792"
  • zespół stacji kolejowej Grudusk Wąskotorowy, 1930, nr rej.: A-273 z 25.03.1994 (dec.→ Mławska Kolej Dojazdowa):[11]
    • dworzec
    • magazyn pocztowo-bagażowy
    • dom zawiadowcy
    • rampa przeładunkowa
    • nastawnia wąskotorowa
  • zespół dworski, 2 poł. XIX, nr rej.: A-1432 z 22.08.2018:[11]
    • dwór, 1920
    • spichrz, 1 poł. XIX
    • relikty parku ze stawami
  • na nowej bramie cmentarza do 1990[12] figura dobosza francuskiego[13], kopia rzeźby Étienne-Henri Dumaige (1830-1888) "Avant le Combat Volontaire de 1792" (Przed bitwą ochotników 1792)[14][b].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 39491
  2. Wieś Grudusk w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-10-15], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-12-28].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 343 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Parafia pw. św. Apostołów Piotra i Pawła. diecezjaplocka.pl. [dostęp 2016-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)].
  8. Grudusk - Polskie Zabytki - Katalog zamków, pałaców i dworów w Polsce [online], www.polskiezabytki.pl [dostęp 2020-05-11].
  9. Wojciech Pastuszka, Grudusk – niezwykła podróż do średniowiecznego grodu [online], Archeowieści, 27 marca 2011 [dostęp 2019-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-15] (ang.).
  10. Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński "Mazowsze, mały przewodnik" Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 126-127
  11. a b c Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) - stan na 23 stycznia 2024 roku wojewodztwo mazowieckie. NID, 2024. [dostęp 2024-04-26]. (pol.).
  12. Dobosz z Gruduska. napoleon.org.pl. [dostęp 2024-04-26]. (pol.).
  13. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, t. 10: dawne woj. warszawskie, z. 1: Ciechanów i okolice. T. 10. Cz. 1: Ciechanów i okolice. s. 19, seria: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. [dostęp 2024-04-26]. Cytat: Na nowej bramie cmentarza grzebalnego figurka (fig. 99) dobosza napoleońskiego z bębnem i plecakiem, odlana w metalu. (pol.).
  14. Henry Étienne Dumaige (1830-1888): Avant le Combat Volontare de 1792. artnet.com. [dostęp 2024-04-26]. Cytat: bronze, size: 65 x 68 cm (ang.).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. inny egzemplarz rzeźby Etienne-Henri Dumaige, która stała na bramie cmentarza w Grudusku
  2. dzieło "Avant le Combat Volontaire de 1792" (Przed bitwą ochotników 1792) tworzy para figur: dobosza i fizyliera, każda o wymiarach 29 x 29 x 65 cm, ok. 1870, Étienne-Henri Dumaige: Pair of Bronze Figures by Etienne-Henri Dumaige. lelouvre-antiques.com. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]