Grumman FF – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grumman FF
	Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Grumman
Typ	myśliwiec pokładowy, samolot rozpoznawczy
Załoga	1
	Historia
Data oblotu	21 grudnia 1931
Wycofanie ze służby	1940
	Dane techniczne
Napęd	1*Wright R-1820
Moc	520 kW
	Wymiary
Rozpiętość	10,52 m
Długość	7,47 m
Wysokość	3,38 m
Powierzchnia nośna	28,8 m²
	Masa
Własna	1405 kg
Startowa	2121 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	333 km/h
Prędkość wznoszenia	508 m/min
Pułap	6735 m
Zasięg	1100 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	2*karabiny maszynowe Browning 7,62 mm; 45 kg bomb
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grumman FF – dwupłatowy samolot myśliwski Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych służący w latach 30. XX wieku; był to pierwszy amerykański myśliwiec z wciąganym podwoziem.

Historia[edytuj | edytuj kod]

FF-1 był pierwszym samolotem zaprojektowanym w zakładach Grummana dla US Navy. Prototyp XFF-1 (A8878) został zbudowany w ramach kontraktu podpisanego 2 kwietnia 1931 r. i swój pierwszy lot odbył 21 grudnia tegoż roku. Początkowo napęd tego dwumiejscowego samolotu stanowił eksperymentalny silnik Wright R-1820 o mocy 575 KM; w późniejszym czasie zamieniony został na silnik R-1820-78 o mocy 750 KM. Z tym drugim silnikiem XFF-1 osiągnął w czasie prób prędkość maksymalną 201 mil na godzinę (323 km/h); był to wówczas najszybszy myśliwiec w służbie US Navy.

Służba[edytuj | edytuj kod]

19 grudnia 1932 r. zamówiono 27 sztuk tego samolotu; miał on służyć w dywizjonie myśliwskim VF-SB stacjonującym na pokładzie lotniskowca USS "Lexington", począwszy od czerwca roku 1933. Samolot ten był bardzo lubiany przez pilotów za dobre właściwości pilotażowe; popularnie nazywany był Fifi.

SF-1[edytuj | edytuj kod]

Drugi z prototypów XFF-1 (A8940) został przebudowany na dwumiejscowy samolot rozpoznawczy (zwiadowczy) i otrzymał oznaczenie XSF-1, a po jego wejściu do produkcji SF-2. Łącznie zbudowano 33 samoloty w tej wersji; od wersji myśliwskiej różniły się wyposażeniem i użytym silnikiem – Wright R-1820-84 Cyclone zamiast R-1820-78. Samoloty tego typu także służyły na pokładzie Lexingtona, ale w dywizjonie rozpoznawczym VS-3B.

Zbudowano też jeden egzemplarz eksperymentalny XSF-1 wyposażony w silnik Pratt & Whitney R-1830 Wasp.

Pod koniec 1936 r. obie wersje samolotu, FF-1 i SF-1, zostały wycofane z dywizjonów bojowych US Navy i przekazane do jednostek rezerwowych i szkoleniowych, gdzie niektóre z nich służyły aż do roku 1940. W niektórych FF-1 zamontowano podwójny układ sterowniczy i jako „FF-2” używane były do treningu nowych pilotów.

Inni użytkownicy[edytuj | edytuj kod]

Samolot był produkowany na licencji przez kanadyjską firmę Canadian Car & Foundry Co. Łącznie zbudowała ona 57 samolotów tego typu. 15 z nich zostało zakupionych przez kanadyjskie siły powietrzne Royal Canadian Air Force jako Goblin I. Jeden egzemplarz został sprzedany do Nikaragui, jeden do Japonii, a pozostałe zostały oficjalnie zakupione przez rząd Turcji, ale w rzeczywistości przekazano je w 1937 r. lotnictwu hiszpańskiemu.