Henryk Markusfeld – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Markusfeld (ur. 11 listopada 1853, zm. 7 października 1921) – częstochowski przemysłowiec i filantrop narodowości żydowskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w zaborze pruskim w 1853 roku jako syn Adolfa Markusfelda. Do Częstochowy rodzina sprowadziła się w latach 70. XIX wieku^[1].

Był założycielem fabryki obić papierowych (1878)^[2], drukarni (1891)^[2], fabryki kapeluszy (1901)^[2], inicjatorem powstania spółki „Przędzalnia Warta” (1896)^[2], elektrowni „Siła i Światło” (1908)^[2], Towarzystwa Kredytowego Miasta Częstochowy (1898)^[2] i Towarzystwa Wzajemnego Kredytu (1907)^[2], z jego inicjatywy powstała w mieście linia telefoniczna. Zajmował się także działalnością filantropijną, społeczną i charytatywną, był od 1890 roku prezesem gminy żydowskiej^[1], fundatorem Szpitala na Zawodziu^[1], inicjatorem budowy szkoły zawodowej na ul. Targowej^[1], gimnazjum na ul. Szkolnej^[1], chóru Lutnia^[1][3], towarzystwa krajoznawczego^[1], straży pożarnej^[1] oraz członkiem komitetu budującego Nową Synagogę.

Będąca jego własnością fabryka kapeluszy znacznie rozrosła się pod jego zarządem, zwiększając zatrudnienie i stając się spółką akcyjną. Była to wówczas największa fabryka kapeluszy w Polsce, eksportująca na rynki Europy, Indii i Chin^[4], jednak zniszczona przez Niemców w okresie I wojny światowej.

W czasie wojny działały finansowane przez Markusfelda jadłodajnie i ochronki dla dzieci, przeznaczone dla wszystkich potrzebujących, niezależnie od wyznania^[1].

Henryk Markusfeld zmarł 7 października 1921 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]