Irina Turowa (lekkoatletka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Irina Turowa

Ирина Турова

Data i miejsce urodzenia	14 maja 1935 Leningrad
Data i miejsce śmierci	8 lutego 2012 Moskwa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Mistrzostwa Europy złoto Berno 1954 bieg na 100 m złoto Berno 1954 sztafeta 4 × 100 m srebro Berno 1954 bieg na 200 m

Irina Turowa, po mężu Boczkariowa, później Mordowcewa (ros. Ирина Робертовна Турова-Бочкарёва (Мордовцева); ur. 14 maja 1935 w Leningradzie, zm. 8 lutego 2012 w Moskwie^[1]) – rosyjska lekkoatletka, specjalizująca się w biegach krótkodystansowych.

W połowie lat 50. XX wieku należała do czołówki europejskich sprinterek. W 1954 zdobyła trzy medale na mistrzostwach Europy w Bernie: dwa złote (w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów) oraz srebrny (w biegu na 200 metrów). Była uczestniczką dwóch igrzysk olimpijskich: w 1952 w Helsinkach odpadła w ćwierćfinałowym biegu na 100 m, wystąpiła również w radzieckiej sztafecie 4 × 100 m (4. miejsce), natomiast w 1956 w Melbourne wystąpiła tylko w sztafecie 4 × 100 m, ponownie zajmując 4. miejsce.

8 maja 1954 w Moskwie ustanowiła rekord ZSRR w biegu na 100 metrów – 11,6^[2]. Siedmiokrotnie ustanawiała rekord kraju w sztafecie 4 × 100 metrów^[3].

Także jej syn – Piotr Boczkariow uprawiał lekkoatletykę (skok o tyczce).

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

• Bieg na 100 metrów – 11,6 (1954)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Irina Turova-Bochkaryova Biography and Statistics - Olympics at Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-05)]. (ang.) [dostęp 23 lutego 2012].
• Irina Turowa, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-02-23]  (ang.).