French
DeutschJacek Ambroziak – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 31 lipca 1941 |
|---|---|
| Minister-szef Urzędu Rady Ministrów | |
| Okres | od 12 września 1989 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  | |
Jacek Włodzimierz Ambroziak (ur. 31 lipca 1941 w Warszawie) – polski prawnik, polityk, poseł na Sejm X kadencji, minister-szef Urzędu Rady Ministrów w rządzie Tadeusza Mazowieckiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1965 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Do 1979 orzekał jako sędzia Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy. Później był radcą prawnym Spółdzielni Pracy Zegarmistrzów, Złotników i Grawerów i sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski. Pracował również w Urzędzie Dzielnicowym Warszawa-Mokotów[1].
Od 1980 działał w „Solidarności”. Brał udział w obradach Okrągłego Stołu. Wchodził w skład redakcji „Tygodnika Solidarność”, w 1989 był zastępcą redaktora naczelnego tego czasopisma. W latach 1982–1989 pracował w „Przeglądzie Powszechnym”[1].
W latach 1989–1991 sprawował mandat posła na Sejm kontraktowy, wybranego z ramienia Komitetu Obywatelskiego w okręgu wolskim. Od 12 września 1989 do 12 stycznia 1991 zajmował urząd ministra-szefa Urzędu Rady Ministrów w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. W latach 90. był prawnikiem prezydenta Warszawy Marcina Święcickiego. W rządzie Jerzego Buzka pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa.
Należał do Unii Demokratycznej i Stronnictwo Konserwatywna-Ludowego. W 2005 poparł powstanie Partii Demokratycznej – demokraci.pl. Objął funkcję doradcy Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan.
Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[2][3].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[4]
- Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego (2015)[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2017-08-28].
- ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2014-04-26].
- ↑ Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego. dziennik.pl, 15 marca 2015. [dostęp 2015-03-15].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 78, poz. 780
- ↑ Nie ma wolności bez solidarności, nie ma solidarności bez samorządności – minister Andrzej Halicki w Szczecinie. mac.gov.pl, 18 września 2015. [dostęp 2015-09-18].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2015-03-15].
- Była drużyna, „Gazeta Wyborcza” z 9 i 16 września 1999.
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu