Janusz Byliński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Janusz Byliński
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1952
Zakroczym

Minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej
Okres

od 14 września 1990
do 12 stycznia 1991

Poprzednik

Mieczysław Stelmach (kierownik)

Następca

Adam Tański

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Janusz Józef Byliński (ur. 10 marca 1952 w Zakroczymiu) – polski inżynier ogrodnik, menedżer i polityk, w latach 1990–1991 minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej, w 1993 p.o. ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej, poseł na Sejm X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1976 ukończył studia na Wydziale Ogrodniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]. Zajął się prowadzeniem gospodarstwa rolnego w okolicy rodzinnego Zakroczymia. Działał w Akcji Katolickiej i duszpasterskich wspólnotach rolniczych. Od 1980 był działaczem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Rolników Indywidualnych[2]. Autor publikacji w „Przeglądzie Technicznym”.

W wyborach w 1989 uzyskał mandat posła na Sejm kontraktowy. Kandydował jako przedstawiciel Komitetu Obywatelskiego w okręgu Warszawa-Praga Północ, został wybrany w pierwszej turze głosowania, otrzymując poparcie blisko 76%[3]. W Sejmie X kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej[1].

14 września 1990 w rządzie Tadeusza Mazowieckiego został ministrem rolnictwa i gospodarki żywnościowej. Urząd ten objął po fali protestów rolniczych, w trakcie których odwołany został Czesław Janicki, negujący decyzję premiera o użyciu policji w okupowanym budynku ministerstwa[4]. 14 grudnia 1990, po przegranych wyborach prezydenckich, premier Tadeusz Mazowiecki podał się wraz z całą radą ministrów do dymisji[5]. Urzędowanie na stanowisku ministra Janusz Byliński zakończył 12 stycznia 1991[6]. W tym samym dniu został powołany rząd Jana Krzysztofa Bieleckiego, w którym ministrem rolnictwa został Adam Tański[7]. W wyborach krajowych w tym samym roku Janusz Byliński bezskutecznie kandydował z listy Porozumienia Ludowego w okręgu podwarszawskim. Do resortu rolnictwa powrócił w 1992, w okresie od 8 kwietnia do 12 lipca 1993 pełnił obowiązki ministra w rządzie Hanny Suchockiej. Zastąpił Gabriela Janowskiego, który podał się do dymisji w wyniku wprowadzenia zbyt niskich jego zdaniem cen minimalnych na produkty rolne oraz opłat wyrównawczych na importowaną żywność[8].

W tym samym roku współtworzył organizowany przez Lecha Wałęsę Bezpartyjny Blok Wspierania Reform. Zajął pierwsze miejsce na liście krajowej tego ugrupowania w wyborach[9], nie uzyskał jednak mandatu poselskiego. W okresie rządu Jerzego Buzka był doradcą premiera do spraw rolnictwa. Był działaczem Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W 2004 wszedł do władz krajowych Partii Centrum, do 2006 był jej wiceprezesem[10]. W 2010 został przewodniczącym SKL w województwie mazowieckim. W 2014 wraz z SKL dołączył do Polski Razem Jarosława Gowina. W tym samym roku był jej kandydatem w wyborach do Parlamentu Europejskiego[11].

W 1999 objął stanowisko prezesa zarządu Warszawskiego Rolno-Spożywczego Rynku Hurtowego „Bronisze”. Pełnił tę funkcję do 2006[12]. Zarządzał Stadem Ogierów w Łącku, następnie zajął się organizacją strefy przemysłowej w Błoniu[13].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2013-12-13].
  2. ↑ Janusz Byliński. „Przegląd Techniczny”. Nr 7–8, 2006. [dostęp 2022-10-06]. 
  3. ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 1989 r. o wynikach głosowania i wynikach wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 4 czerwca 1989 r. (M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 149).
  4. ↑ Antoni Dudek: Pierwsze lata III Rzeczypospolitej 1989–1995. Zarys historii politycznej Polski. Kraków: Geo, 1997, s. 78.
  5. ↑ Andrzej Antoszewski: Demokratyzacja w III Rzeczpospolitej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002, s. 124.
  6. ↑ Rząd Tadeusza Mazowieckiego. premier.gov.pl. [dostęp 2013-12-13].
  7. ↑ Antoni Dudek: Pierwsze lata III Rzeczpospolitej. Kraków: Geo, 1997, s. 140.
  8. ↑ Antoni Dudek: Pierwsze lata III Rzeczpospolitej. Kraków: Geo, 1997, s. 266.
  9. ↑ Wybory 1993. Partie i ich programy. Inka Słodkowska (red.). Warszawa: ISP PAN, 2001, s. 305.
  10. ↑ Rafał Kalukin. Religa w Centrum. „Gazeta Wyborcza”. Nr 81, s. 7, 5 kwietnia 2004. 
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-22].
  12. ↑ Zmiany w agencjach. „Gazeta Wyborcza”. Nr 254, s. 24, 30 października 2006. 
  13. ↑ Warszawska drużyna Lecha. „Gazeta Wyborcza”. Nr 130, s. 2, 4 czerwca 2009. 
  14. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 października 2021 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2022 r. poz. 157).
  15. ↑ Odznaczenia państwowe dla osób zaangażowanych w organizację Dożynek Prezydenckich 2021. prezydent.pl, 29 października 2021. [dostęp 2021-10-29].
  16. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 maja 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 78, poz. 780).
  17. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 października 2023 r. nr rej. 473/2023 o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2023 r. poz. 1299).
  18. ↑ Janusz Byliński odebrał Nagrodę im. bpa Romana Andrzejewskiego za rok 2022. dzieje.pl, 16 lutego 2023. [dostęp 2024-01-01].
Ministrowie rolnictwa III Rzeczypospolitej

Logo Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Rząd Tadeusza Mazowieckiego (1989–1991)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Rząd Hanny Suchockiej (1992–1993)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Byliński&oldid=72392968”