Jan Szwejda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Szwejda

podporucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1905 Wilkowiecko
Data i miejsce śmierci	17 lipca 1941 Palmiry
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	27 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa

Jan Szwejda (ur. 11 sierpnia 1905^[1] w Wilkowiecku^[2] , zm. 17 lipca 1941 w Palmirach) – urzędnik skarbowy, podporucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego zamordowany podczas Zbrodni w Palmirach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 sierpnia 1905 w Wilkowiecku, w rodzinie Marcina Antoniny z domu Płuska.

Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 380. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty^[3]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Częstochowa. Posiadał przydział w rezerwie do 27 Pułku Piechoty w Częstochowie^[4].

Od 1929 mieszkał w Warszawie gdzie był pracownikiem Ubezpieczalni Społecznej w Warszawie^[5]. W okresie tym studiował prawo na Uniwersytecie Józefa Piłsudskiego w Warszawie gdzie 14 października 1937 otrzymał tytuł magistra.

Był więźniem obozu Auschwitz z numerem 8341. 21 stycznia 1941 został osadzony w obozie koncentracyjnym Flossenbürg otrzymując nr 3143^[2] . 17 lipca 1941 rozstrzelany przez niemieckich nazistów podczas akcji eliminacji polskiej inteligencji tzw. Zbrodni w Palmirach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2021-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].
• Jan Szwejda - więzień Pawiaka i Oświęcimia - dane biograficzne