French
DeutschJarosław Kaczyński (wojskowy) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 podpułkownik kawalerii | |
| Pełne imię i nazwisko | Jarosław Michał Kaczyński |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 maja 1896 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    | |
Jarosław Michał Kaczyński (ur. 25 maja 1896 w Płocku, zm. ) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 25 maja 1896 w Płocku[1][2][3].
1 grudnia 1914, po ukończeniu Mikołajewskiej Szkoły Kawalerii w Petersburgu (ros. Николаевское кавалерийское училище), został mianowany chorążym i wcielony do 14 mitawskiego pułku huzarów[4]. W szeregach tego pułku walczył w czasie I wojny światowej, awansując kolejno na podporucznika i porucznika[5].
Służył w 10 pułku ułanów w Białymstoku[6][7][8][9]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 143. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[7]. 18 lutego 1928 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1928 stopień majora w korpusie oficerów kawalerii i 7. lokatą[10]. W tym samym roku nadal pełnił służbę w 10 puł. na stanowisku dowódcy szwadronu[11]. W kwietniu 1929 został przeniesiony do 27 pułku ułanów w Nieświeżu na stanowisko kwatermistrza[12][13]. 5 stycznia 1931 został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu 1930–1932[14]. W październiku 1931, po zakończeniu pierwszego roku nauki, został przeniesiony do 2 pułku strzelców konnych w Hrubieszowie na stanowisko kwatermistrza[15][16]. W marcu 1934 został przeniesiony do 24 pułku ułanów na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[17]. 27 czerwca 1935 prezydent RP nadał mu stopień podpułkownika z dniem 1 stycznia 1935 i 1. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[18][19]. W 1938 zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „I zastępca dowódcy pułku”[20].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Walecznych[21][19]
- Złoty Krzyż Zasługi[19]
- Order Świętego Stanisława 2 stopnia z mieczami – 1 lutego 1917[5]
- Order Świętego Stanisława 3 stopnia z mieczami i kokardą – 21 sierpnia 1916[5]
- Order Świętej Anny 4 stopnia z napisem na szabli „Za odwagę” – 13 czerwca 1916[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-02-19].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-02-19].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-02-19].
- ↑ Николаевское кавалерийское училище : Выпускники 01.12.1914 : Качинский Ярослав. Офицеры русской императорской армии. [dostęp 2024-02-19]. (ros.).
- ↑ a b c d Качинский Ярослав. [w:] Памяти героев Великой войны 1914–1918 [on-line]. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2024-02-19]. (ros.).
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 253.
- ↑ a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 161.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 619, 679.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 560, 601.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928, s. 47.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 299,342.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929, s. 121.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 40, 74.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 7.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931, s. 330.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 144, 656.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 161.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 69.
- ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 128.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 706.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-02-19].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, 1930.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.