Jaskinia w Antolce – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jaskinia w Antolce
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Niecka Nidziańska, Wyżyna Miechowska

Właściciel

Skarb Państwa
(Lasy Państwowe)

Długość

20[1] (25)[2] m

Głębokość

12[1] (16,5)[2] m

Deniwelacja

12[1] (16,5)[2] m

Wysokość otworów

350 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

80 m

Ekspozycja otworów

ku górze

Data odkrycia

znana od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG) N-1.1

Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Antolce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Antolce”
Ziemia50°24′20″N 20°05′34″E/50,405556 20,092778

Jaskinia w Antolce (Studnia w Antolce) – jaskinia na terenie Niecki Nidziańskiej. Wejście do niej znajduje się na północny zachód od wsi Antolka (Wyżyna Miechowska), w pobliżu nieczynnego kamieniołomu, na wysokości 350 m n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 20[1] (25[2]) metrów, a jej deniwelacja 12[1] (16,5[2]) metrów.

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Jaskinię stanowią dwie pionowe, szczelinowe studnie zaczynające się w dużym lejkowatym zagłębieniu, łączące się pod koniec. Od pierwszej studni, na początku i po 6 metrach, odchodzą dwa krótkie, wąskie korytarzyki. Do drugiej studni można dostać się dopiero z dna pierwszej studni (na głębokości 14 metrów), gdyż jej górna część jest niedostępna z powodu zaklinowanych głazów[2][1].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W jaskini nie ma nacieków. Jest w niej stała temperatura +12 °C. Na ścianach rosną mchy i paprocie. W jaskini bywają kuny[1].

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia była znana od dawna. Wiąże się z nią wiele legend. O morderstwie popełnionym przez miejscowego gospodarza na złodzieju w okresie zaborów, o tym, że jaskinia prowadzi na cmentarz w Miechowie, o nieszczęśliwym wypadku jaki wydarzył się dawno temu podczas poszukiwania skarbów i z tego powodu poświęcenia przez księdza jaskini w celu odpędzenia „złego”[2][1]. Aktualny opis i plan jaskini sporządzili J. Rogalski i M. Krajewski w 2001 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2018-01-10] (pol.).
  2. a b c d e f g Jaskinie – kwartalnik Polskiego Związku Alpinizmu. Nr 3 (28)/2002. ISSN 1234-4345