Karol Lambert – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karol Lambert
Карл Карлович Ламберт
ilustracja
generał kawalerii
Pełne imię i nazwisko

Karol Karłowicz Lambert

Data urodzenia

1815

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1865
Madera

Przebieg służby
Lata służby

18331865

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Stanowiska

szef sztabu II Korpusu Rezerwowego Kawalerii, Namiestnik Królestwa Polskiego

Główne wojny i bitwy

wojna kaukaska,
Powstanie węgierskie 1848

Późniejsza praca

członek Rady Państwa

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Karol Karłowicz Lambert (ros. Карл Карлович Ламберт, ur. 1815, zm. 1 sierpnia 1865) – rosyjski generał kawalerii, pełniący obowiązki namiestnika Królestwa Polskiego od sierpnia do października 1861, hrabia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1833 służył w armii, w 1836 został porucznikiem. W latach 1840–1844 kilkakrotnie wysyłany na Kaukaz, uczestniczył w tłumieniu powstania Czeczenów. W 1848 mianowany szefem sztabu II Korpusu Rezerwowego Kawalerii, wziął udział w poskramianiu powstania węgierskiego. W 1849 mianowany generałem-majorem, od 1855 generał-adiutant, w 1857 mianowany generałem-lejtnantem. 6 sierpnia 1861 podniesiony do rangi generała kawalerii, mianowany namiestnikiem Królestwa Polskiego i dowódcą 1. Armii. 12 sierpnia wszedł w skład Rady Państwa.

14 października 1861 na polecenie Petersburga wprowadził stan wojenny.

Był katolikiem[1]. Został odznaczony Orderem Orła Białego (1859), Orderem Świętego Włodzimierza II klasy (1852), Orderem Świętej Anny I, II i IV klasy, Orderem Świętego Stanisława III klasy (1841).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Sudolski, W błękitnym kręgu. Opowieść o Elizie z Branickich Krasińskiej i jej środowisku, Pułtusk 2004, s. 468.