Kocham kino (film 2007) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kocham kino

Chacun son cinéma

Gatunek	Komediodramat
Rok produkcji	2007
Data premiery	20 maja 2007 26 lutego 2010 (Polska)
Kraj produkcji	Francja
Język	mandaryński angielski francuski hiszpański duński fiński hebrajski włoski japoński portugalski rosyjski jidisz
Czas trwania	119 min
Reżyseria	Teo Angelopoulos Olivier Assayas Bille August Jane Campion Jusuf Szahin Chen Kaige Michael Cimino Joel i Ethan Coenowie David Cronenberg Jean-Pierre Dardenne Luc Dardenne Manoel de Oliveira Raymond Depardon Atom Egoyan Amos Gitaj Alejandro González Iñárritu Hou Hsiao-hsien Aki Kaurismäki Abbas Kiarostami Takeshi Kitano Andriej Konczałowski Claude Lelouch Ken Loach David Lynch Nanni Moretti Roman Polański Raúl Ruiz Walter Salles Elia Suleiman Tsai Ming-liang Gus Van Sant Lars von Trier Wim Wenders Wong Kar-Wai Zhang Yimou
Scenariusz	Manoel de Oliveira Olivier Assayas William Chang Jean-Pierre Dardenne Luc Dardenne Atom Egoyan Amos Gitaj Alejandro González Iñárritu Aki Kaurismäki Andriej Konczałowski Nanni Moretti Wong Kar-Wai Zhang Yimou Zou Jingzhi
Muzyka	Mark Bradshaw Mychael Danna Eleni Karaindrou Howard Shore
Zdjęcia	Marc-André Batigne Jacques Bouquin Inti Briones Dirk Brüel Greig Fraser Francis Grumman Pung-Leung Kwan Steven Lubensky Emmanuel Lubezki Alain Marcoen Ramses Marzouk Francisco Oliveira Nick de Pencier Alessandro Pesci Mauro Pinheiro Jr. Andreas Sinanos Masha Solovyova Shinzi Suzuki Alberto Venzago Zhao Xiaoding Zhao Xiaoshi
Scenografia	William Chang Igor Gabriel Martin Hernandez Norihiro Isoda Elizabeth Keenan Miguel Markin Edouard Oganessian Lyubov Skorina Valérie Valéro
Kostiumy	Pierre Boubli Fabio Perrone
Montaż	Luc Barnier William Chang Long Cheng Alexandre de Franceschi Marie-Hélène Dozo François Gédigier Olga Grinshpun Takeshi Kitano Bodil Kjærhauge Véronique Lange Giuseppe Leonetti Valérie Loiseleux Stephen Mirrione Gabriel Reed Susan Shipton Yannis Tsitsopoulos
Produkcja	Gilles Jacob
Wytwórnia	Cannes Film Festiwal Elzevir Films

Kocham kino lub Każdy ma swoje kino (fr. Chacun son cinéma ou Ce petit coup au cœur quand la lumière s’éteint et que le film commence, ang. To Each His Own Cinema) – film według pomysłu Gilles’a Jacoba, szefa MFF w Cannes, zrealizowany z okazji 60. rocznicy Festiwalu. Obraz składa się z trzydziestu trzech etiud zrealizowanych przez światowej sławy reżyserów. Motywem łączącym całość jest temat kina.

Nie ulega wątpliwości, że każdy, kto szuka w kinie nie tylko rozrywki, ale również sztuki, znajdzie tutaj przynajmniej jednego ze swoich ulubieńców. W tej wielokulturowej mieszance cenieni autorzy składają hołd kinu, a każdy z nich robi to w swoisty dla siebie sposób. Skromny budżet miał zmusić reżyserów nie tylko do bycia szczególnie kreatywnymi, nieprzewidywalnymi, zabawnymi, czułymi, cynicznymi, kontemplacyjnymi, poruszającymi lub prowokującymi, ale również do bycia bardziej przystępnymi i śmiałymi – mówił o filmie Gilles Jacob^[1].

Twórcy i tytuły poszczególnych etiud[edytuj | edytuj kod]

w porządku alfabetycznym

• Teo Angelopoulos – Trois minutes (Trzy minuty)
• Olivier Assayas – Recrudescence (Przypływ)
• Bille August – The Last Dating Show (Ostatnia szansa dla randkowiczów)
• Jane Campion – The Lady Bug (Biedronka)
• Jusuf Szahin – 47 ans après (47 lat później)
• Chen Kaige – Zhanxiou Village (Wieś Zhanxiou)
• Michael Cimino – No Translation Needed (Tłumaczenie niepotrzebne)
• Joel i Ethan Coenowie – World Cinema
• David Cronenberg – At the Suicide of the Last Jew in the World in the Last Cinema in the World (Samobójstwo ostatniego Żyda na świecie w ostatnim kinie na świecie)
• Jean-Pierre i Luc Dardenne – Dans l’obscurité (Ciemność)
• Manoel de Oliveira – Rencontre unique (Jedyne spotkanie)
• Raymond Depardon – Cinéma d’été (Kino letnie)
• Atom Egoyan – Artaud Double Bill
• Amos Gitaj – Le Dibbouk de Haifa (Dybuk z Hajfy)
• Alejandro González Iñárritu – Anna
• Hou Hsiao-hsien – The Electric Princess House (Dom elektrycznej księżniczki)
• Aki Kaurismäki – La Fonderie (Huta)
• Abbas Kiarostami – Where Is My Romeo? (Gdzie jest mój Romeo)
• Takeshi Kitano – One Fine Day (Piękny dzień)
• Andriej Konczałowski – Dans le noir (W ciemności)
• Claude Lelouch – Cinéma de boulevard (Kino przy bulwarze)
• Ken Loach – Happy Ending (Szczęśliwe zakończenie)
• Nanni Moretti – Diaro di uno spettatore (Dziennik widza)
• Roman Polański – Cinéma érotique (Kino erotyczne)
• Raúl Ruiz – Le Don (Podarunek)
• Walter Salles – À 8944 km de Cannes (8944 km od Cannes)
• Elia Suleiman – Irtebak (Niezręczność)
• Tsai Ming-liang – It’s a Dream (To sen)
• Gus Van Sant – First Kiss (Pierwszy pocałunek)
• Lars von Trier – Occupations (Zajęcia)
• Wim Wenders – War in Peace (Wojna w czasie pokoju)
• Wong Kar-Wai – I Travelled 9000 km To Give It To You (Przejechałem 9 tysięcy kilometrów, żeby ci to dać)
• Zhang Yimou – En regardant le film (Wieczór z filmem)

• David Lynch – Absurda

Absurda Davida Lyncha nie została ukończona na czas i wyświetlana była oddzielnie, później dołączono ją do całości.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Kocham kino w bazie IMDb (ang.)
• Kocham kino w bazie Filmweb