French
DeutschKonstanty Krzysztof Wiśniowiecki – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
 Korybut | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1635 |
| Data śmierci | 17 lub 26 sierpnia 1686[1] |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | z Urszulą Mniszchówną: Franciszka Ludwika |
Konstanty Krzysztof Wiśniowiecki (ur. 1635, zm. 17 lub 26 sierpnia 1686) – książę, wojewoda bracławski od 1676, bełski od 1678, starosta osiecki[2].
Jako brat hetmana koronnego (najpierw polnego a potem wielkiego), Dymitra Jerzego Wiśniowieckiego brał udział w licznych kampaniach wojennych XVII wieku, między innymi w wielkiej kampanii 1660 roku, bitwie chocimskiej w 1673 roku czy odsieczy wiedeńskiej w roku 1683[1].
Jego żonami byli Urszula Mniszchówna i Anna z Chodorowskich herbu Korczak. Został ojcem dwóch ostatnich, męskich przedstawicieli rodu Wiśniowieckich: kasztelana krakowskiego Janusza Antoniego oraz hetmana wielkiego litewskiego Michała Serwacego.
Członek konfederacji tyszowieckiej 1655 roku[3]. Był marszałkiem sejmików województwa ruskiego w 1669 roku[4].
Brał udział w negocjowaniu rozejmu z Imperium Osmańskim w 1676 roku[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ilona Czamańska: Wiśniowieccy. Monografia rodu. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007, s. 347-353. ISBN 83-7177-229-7.
- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo osieckie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 88.
- ↑ Adam Kersten. Z badań nad konfederacją tyszowiecką. Rocznik Lubelski, t. I, Lublin 1958, s. 116.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. T. 20 : Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r., Lwów: Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego, 1909, s. XXIX.
- ↑ Dariusz Kołodziejczyk, Ejalet kamieniecki 1672–1699. Studium z dziejów panowania tureckiego na Podolu, Warszawa 1994, s. 83.
|
