Kopa Bukowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kopa Bukowska
Ilustracja
Kopa Bukowska, ze szlaku na Halicz
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Położenie

Tarnawa Niżna

Pasmo

Bieszczady Zachodnie

Wysokość

1320 m n.p.m.

Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Zachodnich, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kopa Bukowska”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kopa Bukowska”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kopa Bukowska”
Ziemia49°04′56,2″N 22°45′24,3″E/49,082278 22,756750

Kopa Bukowska (1320 m) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich, należący do grupy Tarnicy i Halicza.

Znajduje się w paśmie połonin, w grzbiecie ciągnącym się od Krzemienia do Halicza; oddzielają ją od tych szczytów płytkie przełęcze. Górę otaczają doliny: Roztok (od północy), Roztockiego (od wschodu) i Wołosatki (od południa)[1]. W okolicy szczytu występują skałki, nieco mniej licznie niż na Krzemieniu. Wierzchołek znajduje się poza ruchem turystycznym, jednak czerwony Główny Szlak Beskidzki na odcinku Przełęcz Goprowska – Halicz trawersuje południowy stok na wysokości ok. 1240 m.[1].

Ciekawa flora. Występują tutaj m.in. tak rzadkie w Polsce rośliny, jak: sesleria Bielza, wiechlina fioletowa i turzyca dacka. Występował także pierwiosnek Hallera i było to jego jedyne stanowisko w Polsce. Wyginął jednak[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
  2. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.