Laura Morante – Wikipedia, wolna encyklopedia

Laura Morante
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1956
Santa Fiora

Zawód

aktorka

Lata aktywności

od 1980

Laura Morante (ur. 21 sierpnia 1956 w Santa Fiora) – włoska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna, grająca z powodzeniem w kinie włoskim i francuskim.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Toskanii w rodzinie znanych intelektualistów. Jej ojciec, Marcello Morante, był prawnikiem i dramaturgiem. Jego siostrą była pisarka Elsa Morante, której mężem był słynny literat Alberto Moravia[1].

Karierę sceniczną rozpoczęła Laura w wieku 18 lat w trupie teatralnej reżysera Carmelo Bene. Jej debiutem ekranowym była rola w filmie Zagubione rzeczy (1980) w reżyserii Giuseppe Bertolucciego, którego brat Bernardo dał młodej Morante szansę zagrania w swoim obrazie Tragedia człowieka śmiesznego (1981). Jednak dopiero współpraca z Nannim Morettim przy filmach Złote sny (1981) i Bianka (1983) zwróciła uwagę na talent aktorski Morante[2].

Morettiemu zawdzięcza Morante swoją najbardziej znaną rolę - w nagrodzonym Złotą Palmą dramacie Pokój syna (2001). Kreacja matki w żałobie po śmierci syna przyniosła jej nagrodę David di Donatello, a także pierwszą nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej dla najlepszej aktorki. Drugą zdobyła za rolę poetki Sibilli Aleramo w dramacie biograficznym Podróż zwana miłością (2002) w reżyserii Michele Placido[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tom Kington: Laura Morante leads the fightback by Italian women to reclaim cinema after Berlusconi. "The Guardian", 15.04.2012. [dostęp 2023-01-02]. (ang.).
  2. Eleonora Zilli: Laura Morante, una bellezza “eterna finché dura”. Eco del Cinema, 15.04.2012. [dostęp 2023-01-02]. (wł.).
  3. Laura Morante: Awards. IMDb. [dostęp 2023-01-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]