Louis Laurie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 19 listopada 1917 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 26 grudnia 2002 | ||||||
Obywatelstwo | |||||||
Styl walki | praworęczny | ||||||
Kategoria wagowa | piórkowa | ||||||
Bilans walk zawodowych | |||||||
Liczba walk | 23 | ||||||
Zwycięstwa | 12 | ||||||
Przez nokauty | 1 | ||||||
Porażki | 10 | ||||||
Remisy | 1 | ||||||
Nieodbyte | 0 | ||||||
Dorobek medalowy | |||||||
|
Louis „Lou” Daniel Laurie (ur. 19 listopada 1917 w Cleveland, zm. 26 grudnia 2002 w Beachwood w stanie Ohio) − amerykański bokser.
Zdobył brązowy medal letnich igrzysk olimpijskich w Berlinie w kategorii muszej (przegrał półfinałowy pojedynek z Gavino Mattą)[1]. Jako pierwszy pięściarz w historii został nagrodzony Pucharem Vala Barkera.
W 1937 roku przeszedł na zawodowstwo. Na skutek braku sukcesów w 1941 roku zakończył karierę[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Louis Laurie Biographical information. olympedia.org. [dostęp 2020-05-27]. (ang.).
- ↑ Lista walk zawodowych na boxrec.com [online], BoxRec [dostęp 2020-05-27] (ang.).