Ludwika Tarłowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwika Tarłowska
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1914
Warszawa

Data śmierci

17 sierpnia 2004

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Order Sztandaru Pracy II klasy

Ludwika Wacława Tarłowska (ur. 11 kwietnia 1914 w Warszawie, zm. 17 sierpnia 2004) – polska lekarz onkolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 11 kwietnia 1914 w Warszawie[1]. Podczas II wojny światowej w jej mieszkaniu przy ul. Wawelskiej 15 był składany pierwszy numer pisma Związku Walki Młodych, wydanego 20 lutego 1943. Była więziona przez Niemców na Pawiaku, skąd 30 lipca 1944 została wywieziona do obozu[2]. Po wojnie podjęła pracę w Instytucie Radowym w Warszawie, w 1952 była jedną z osób opracowujących Drugi Program Walki z Rakiem w Polsce, w a 1952 objęła kierownictwo nad Oddziałem Ginekologii Onkologicznej IR[3]. Otrzymała tytuł członka honorowego Polskiego Towarzystwa Onkologicznego[4]. Zmarła 17 sierpnia 2004[5][6]. Pochowana na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 46G-1-2)[7].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ludwika Wacława Tarłowska. wyborcza.pl/. [dostęp 2018-03-08].
  2. Więźniowie Pawiaka. stankiewicze.com. [dostęp 2018-03-08].
  3. Historia Instytutu. coi.pl. [dostęp 2018-03-08].
  4. Członkowie honorowi Polskiego Towarzystwa Onkologicznego. pto.med.pl. [dostęp 2018-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-08)].
  5. Ludwika Tarłowska. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2018-03-08].
  6. Wspomnienie. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2018-03-08].
  7. Ludwika Tarłowska [hasło w wyszukiwarce cmentarnej] [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-01-19].
  8. Odznaczenia dla wybitnych działaczek [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 7, 8 marca 1960, s. 2
  9. M.P. z 1952 r. nr 27, poz. 354.

Kategoria:Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy II klasy