French
DeutschM2 Medium Tank – Wikipedia, wolna encyklopedia
 M2A1 wystawiony w US Army Ordnance Museum (Aberdeen). | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | czołg średni |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Załoga | 6 osób (dowódca, kierowca i czterech strzelców) |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja | |
| Wycofanie | 1945 |
| Egzemplarze | 94[1] |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 1 dziewięciocylindrowy, gwiazdowy, chłodzony powietrzem, silnik gaźnikowy Wright Continental |
| Transmisja | mechaniczna |
| Pancerz | do 32 mm |
| Długość | 5,18 m |
| Szerokość | 2,44 m |
| Wysokość | 2,74 m |
| Masa | 18 740 kg |
| Nacisk jedn. | 130 kPa |
| Osiągi | |
| Prędkość | 42 km/h |
| Zasięg pojazdu | 210 km (po drodze) |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Rowy (szer.) | 225 cm |
| Ściany (wys.) | 60 cm |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 armata M6 kal. 37 mm w wieży, z zapasem 200 pocisków, 8 karabinów maszynowych Browning M1919 kal. 7,62 mm w kadłubie, z zapasem 12250 naboi | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
M2 Medium Tank – amerykański czołg średni z okresu przed II wojną światową.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Projekt czołgu średniego noszącego oznaczenie T5, powstał w zakładach Rock Island Arsenal w 1938 roku. Jego konstrukcja była zbliżona do czołgu lekkiego M2. Zastosowano też wiele jego podzespołów. Pojazd był uzbrojony w osiem karabinów maszynowych. Sześć z nich było umieszczonych w ruchomych stanowiskach w kadłubie. Ich pole ostrzału pokrywało wszystkie kierunki. Dwa zamocowano nieruchomo w przodzie kadłuba. Czołg był też uzbrojony w armatę kal. 37 mm, umieszczoną w obrotowej wieży. Napęd stanowił silnik Wright Continental o mocy 250 KM. Przeprowadzone próby prototypu wykazały, że zastosowany napęd jest zbyt słaby. Powstał więc nowy pojazd T5 Phase III. Posiadał on silnik gwiazdowy Wright o mocy 350 KM. W czerwcu 1939 roku zakłady otrzymały zamówienie na wyprodukowanie 15 egzemplarzy, a czołg został standaryzowany jako Medium Tank M2.
W 1940 roku powstała zmodyfikowana wersja pojazdu nosząca oznaczenie M2A1. Posiadała ona większą wieżę, pogrubiony pancerz (do 32 mm), szersze gąsienice oraz silnik ze sprężarką o mocy 400 KM. Planowano wprowadzić ten model do produkcji masowej. Miała się ona odbywać w nowych zakładach Chryslera w Detroit. Zawarto kontrakt na 1000 czołgów. Jednocześnie nakazano uzbrojenie pojazdu w działo kal. 75 mm. Umieszczenie go w wieży okazało się niemożliwe. Postanowiono więc umieścić je po prawej stronie kadłuba. Zbudowano tak uzbrojony prototyp T5E2. W sierpniu 1940 roku początkowe zamówienie na M2A1 anulowano. Przystąpiono jednocześnie do prac nad nowym pojazdem - czołgiem średnim M3 Lee. Postanowiono zamówić jedynie 126 egzemplarzy M2A1. Miały być one wykorzystane jedynie do szkolenia. Od listopada 1940 do sierpnia 1941 roku zbudowano 94 pojazdy.
Służba[edytuj | edytuj kod]
Czołgi średnie M2 były wykorzystywane jedynie do szkolenia i treningu załóg.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M2 Medium Tank. tanks-encyclopedia.com. [dostęp 2016-03-23]. (ang.).