Mała Babia Góra – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mała Babia Góra (Cyl)

Widok na Małą Babią Górę z Kościółków
Państwo	Polska  Słowacja
Położenie	Powiat Namiestowo, powiat suski
Pasmo	Beskid Żywiecki, Oravské Beskydy, Karpaty
Wysokość	1516 m n.p.m.
Wybitność	109 m
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego Mała Babia Góra (Cyl)
Położenie na mapie Karpat Mała Babia Góra (Cyl)
49°34′52,4″N 19°29′58,9″E/49,581222 19,499694
Multimedia w Wikimedia Commons

Mała Babia Góra lub Cyl (słow. Malá Babia hora, 1516 m)^[1] – jeden z wierzchołków w masywie Babiej Góry. Według polskich geografów masyw ten należy do Beskidu Żywieckiego, według słowackich geografów są to Oravské Beskydy^[2].

Topografia[edytuj | edytuj kod]

Mała Babia Góra jest trzecim co do wysokości szczytem w całych polskich Beskidach (po Diablaku i Pilsku). Znajduje się w północno-zachodniej grani tego masywu, pomiędzy Przełęczą Jałowiecką Południową (993 m) a płytką przełęczą Wołowisko oddzielającą Mała Babią Górę od niższego wierzchołka zwanego Niższym Cylem (ok. 1490 m). Wierzchołkami tymi i przełęczami biegnie granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny^[3]. W południowo-zachodnim kierunku (po słowackiej stronie) odchodzi od Cyla długi i całkowicie zalesiony grzbiet, który poprzez wierzchołki Borsučie (1004 m), Zadna Vysoká (993 m), Vysoká (966 m) i Taľagovka (912 m) opada do doliny Polhoranki^[2]. Północne (polskie) zbocza Cyla poderwane są olbrzymim osuwiskiem Zerwy Cylowej^[3].

Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Istnieją różne teorie co do pochodzenia nazwy Cyl. Aleksy Siemionow uważa, że jest to nazwa dzierżawcza pochodząca od nazwiska, według Władysława Midowicza nazwa jest ludowego pochodzenia; tak nazwali ten wierzchołek mieszkańcy Zawoi, gdyż zimą w południe szczyt ten celuje (w ludowej gwarze cyluje) wprost w słońce^[4].

Opis szczytu[edytuj | edytuj kod]

Wierzchołek Cyla jest trawiasty, dzięki temu roztacza się z niego szeroka panorama widokowa, podobna do tej z Diablaka. Obejmuje 3/4 horyzontu (jedynie w południowo-wschodnim kierunku widok przysłonięty jest przez szczyt Diablaka). Trawiasta jest również górna część słowackich stoków. Dawniej cały grzbiet Babiej Góry był wypasany, na północno-wschodnich stokach znajdowała się hala pasterska zwana Czarną Halą. Po utworzeniu Babiogórskiego Parku Narodowego wypas zniesiono, a trawiaste tereny stopniowo zarastają kosodrzewiną i lasem^[3].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Przełęcz Jałowiecka Północna – Żywieckie Rozstaje – Cyl – przełęcz Brona – Diablak:

• z przełęczy Brona 0.25 h (↓ 0:15 h), z Diablaka 1.10 h (z powrotem 1:15 h)
• z Tabakowego Siodła 1:10 h (↓ 0.50 h)

czerwony (ze Słowacji) Orawska Półgóra – Cyl:

• ze schroniska Chata Slaná voda 3 h (↓ 2.45 h), z Orawskiej Półgóry 3:30 h (↓ 3:15 h)^[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]