Maciej Dejczer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maciej Dejczer
Ilustracja
Maciej Dejczer na planie serialu Ojciec Mateusz (2008)
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1953
Gdańsk

Zawód

reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

Monika Kwiatkowska
(2003–2016; rozwód)

Lata aktywności

od 1982

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Maciej Dejczer (ur. 15 lipca 1953 w Gdańsku) – polski reżyser i scenarzysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Gdańsku, gdzie w 1972 ukończył III Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Westerplatte[1]. W 1977 ukończył studia na kierunku filologia polska na Uniwersytecie Gdańskim[2], a w 1984 na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jego etiuda studencka Chłopcy (1982) otrzymała nagrodę dla najlepszego dokumentu na Festiwalu Szkół Filmowych w Monachium w 1983[3], a w 1987 został uznany najlepszym filmem fabularnym na tym samym festiwalu. Współpracował z Krzysztofem Kieślowskim podczas realizacji dramatu psychologicznego Bez końca (1984). Rozgłos przyniósł mu pełnometrażowy debiut 300 mil do nieba (1989), za który otrzymał Felixa w kategorii najlepszy młody film europejski oraz Nagrodę Dziennikarzy Zagranicznych na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, natomiast w 1990 Nagrodę Młodej Publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes oraz Złote Lwy na 15. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. W latach 1989–1991 był członkiem Komitetu Kinematografii[2]. W 1990 został uhonorowany nagrodą wojewody gdańskiego za osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki[4].

Wyreżyserował też spektakle – Hłasko Marka Hłaski (1991) w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu i Hłasko wg Pięknych dwudziestoletnich (1993) w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. W 1992 rozpoczął współpracę z Teatrem Telewizji realizując przedstawienie Pod dębami Pawła Huelle z Jackiem Mikołajczakiem, a wśród jego kolejnych spektakli znalazły się Chłopcy z Placu Broni Ferenca Molnára (1996) i Wampir Wojciecha Tomczyka (2004). Ponadto zrealizował filmy dokumentalne – muzyczny To musisz być ty (1993) oparty o piosenki zespołu Chłopcy z Placu Broni, Budka Suflera w Nowym Jorku (2000) o koncercie Budki Suflera w Carnegie Hall i Walker (2004) o Robercie Korzeniowskim. Za reżyserię wideoklipu do piosenki „W niewielu słowach” Budki Suflera otrzymał Srebrnego Yacha na Festiwalu Polskich VideoKlipów „Yach Film’99”[4].

Kolejnym kinowym sukcesem była oparta na prawdziwej historii koprodukcja polsko-niemiecko-francusko-brytyjskiej Bandyta (1997) z udziałem Tila Schweigera w roli tytułowej, Pete’a Postlethwaite’a i Johna Hurta. Film zdobył wiele nagród, w tym Hartley–Merrill Award i na festiwalu Filmowym w Gdyni za scenariusz Cezarego Harasimowicza. Następnie Dejczer zaangażował się w produkcje telewizyjne, reżyserując popularne seriale – M jak miłość, Na dobre i na złe, Ojciec Mateusz i Oficer.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2003 zawarł związek małżeński z aktorką Moniką Kwiatkowską[5], z którą ma syna Macieja[5]. W 2016 doszło do rozwodu[6][7].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Seriale[edytuj | edytuj kod]

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Wykonawca Obsada aktorska
1992 „2 Children” Tamerlane
1993 „Kocham cię”[8] Chłopcy z Placu Broni Agnieszka Jasieniecka, Jan Bzdawka[8]
1994 „Bez ciebie umieram” Maanam Alex Murphy
„W życiu trzeba wolnym być” Marek Jackowski
1999 „Głodny”[4] Budka Suflera
„Martwe morze”[4]
1999 „W niewielu słowach”[4]
2000 „Requiem nad ranem”[4]
„Bal wszystkich świętych”[9]
„Błękitna arka”[4]
„Świat od zaraz”[4]
2012 „List”[10] Chemia Laura Samojłowicz[10], Mikołaj Krawczyk[10]
2013 „Song 4 Boys”[11] Coma Piotr Rogucki[11], Paweł Małaszyński, Eryk Lubos

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1981: Burgas – Przegląd Filmów Amatorskich – nagroda specjalna dla filmu Nad brzegiem
  • 1983: Monachium – III Europejskie Spotkania Szkół Filmowych i Telewizyjnych – Główna Nagroda w kategorii filmu dokumentalnego dla filmu Chłopcy
  • 1984: Sosnowiec – Konfrontacje etiud studentów reżyserii PWSFTviT oraz Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach – III nagroda za film Wyjście
  • 1989: Europejska Nagroda Filmowa dla odkrycia roku Felix – nagroda dla najlepszego filmu europejskiego za 300 mil do nieba
  • 1989: Gdańsk – 14. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – wyróżnienie, nagroda dziennikarzy zagranicznych, nagroda Federacji DKF, nagroda prywatna Waltera Kotawy z USA za 300 mil do nieba
  • 1989: Koszalin – XVII Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” – wyróżnienie za i Bursztynowy Wektor (nagroda Koła Młodych SFP) za film "300 mil do nieba"
  • 1990: nagroda szefa kinematografii za reżyserię filmu 300 mil do nieba
  • 1990: nagroda wojewody gdańskiego za osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki
  • 1998: Viareggio (Włochy) – XV MFF – Nagroda Specjalna Jury oraz Nagroda Międzynarodowej Krytyki Filmowej dla filmu Bandyta
  • 1998: Kazimierz Dolny – IV Festiwal Filmów – nagroda publiczności dla filmu Bandyta
  • 1998: Tarnów – XII Tarnowska Nagroda Filmowa – Nagroda Maszkarona (jury młodzieżowe) dla filmu Bandyta
  • 1999: Gdańsk – VIII Festiwal Polskich Wideoklipów JACHFILM’99 – Srebrny Yach za teledysk „W niewielu słowach” Budki Suflera

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Diamentowa lista absolwentów., topolowka.pl [zarchiwizowane 2017-03-01].
  2. ↑ a b Barbara Hollender, Zofia Turowska: Zespół Tor. Anna M. Płażewska (red.). Warszawa: Prószyński i S-ka, 2000, s. 270. ISBN 83-7255-659-8.
  3. ↑ Anna Napiórkowska: Maciej Dejczer - reżyser dwóch wybitnych filmów i bardzo wielu seriali. Polskie Radio, 2022-07-15. [dostęp 2023-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-10)].
  4. ↑ a b c d e f g h Maciej Dejczer. Wirtualna Polska. [dostęp 2023-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-10)].
  5. ↑ a b Martyna Zielonka: Monika Kwiatkowska: Była gwiazdą „Domu”. Zaprzepaściła karierę przez prywatny skandal?. interia.pl, 2022-03-08. [dostęp 2023-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-10)].
  6. ↑ Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 12, 24 marca 2016, s. 7
  7. ↑ MG: Reżyser „M jak miłość” po rozwodzie. Fakt.pl, 2016-02-01. [dostęp 2023-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-10)].
  8. ↑ a b Maciej Gąsiorowski: Naga para kocha się w morzu. Tak zmienił się aktor najodważniejszego polskiego teledysku. „Super Express”, 2021-12-17. [dostęp 2023-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-10)].
  9. ↑ Bartek Chaciński: Wideoklipy, czyli sztuka sama w sobie. „Polityka”, 2011-09-23. [dostęp 2023-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-10)].
  10. ↑ a b c Samojłowicz i Krawczyk w teledysku zespołu Chemia. „Super Express”, 2012-11-06. [dostęp 2023-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-10)].
  11. ↑ a b Olga Szymkowiak: Zobacz najnowsze teledyski łódzkich artystów. „Gazeta Wyborcza”, 2013-03-14. [dostęp 2023-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-10)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Dejczer&oldid=72396311”