Margaret Scriven – Wikipedia, wolna encyklopedia

Margaret Scriven
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1912
Leeds
Anglia

Data śmierci

25 stycznia 2001

Gra

leworęczna

Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu

5 (1933)

Roland Garros

W (1933, 1934)

Wimbledon

QF (1931, 1933, 1934, 1937)

Gra podwójna
Roland Garros

W (1935)

Wimbledon

SF (1934)

Margaret Croft Scriven, Peggy Scriven, zamężna Vivian (ur. 17 sierpnia 1912 w Leeds, zm. 25 stycznia 2001) – brytyjska tenisistka, dwukrotna zwyciężczyni międzynarodowych mistrzostw Francji w grze pojedynczej, członkini Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[1].

Scriven była zawodniczką leworęczną, uważaną za naturalny talent - nigdy nie brała lekcji tenisa. W wieku 17 lat zdobyła tytuł mistrzyni Wielkiej Brytanii juniorek. Znana z cierpliwości na korcie, atakowała głównie forhendem. Największe sukcesy odniosła na kortach o nawierzchni ziemnej, dwukrotnie triumfowała w wielkoszlemowych mistrzostwach Francji, po raz pierwszy w 1933 jako zawodniczka nierozstawiona. W finale w 1933 pokonała reprezentantkę gospodarzy Simone Mathieu, rok później Amerykankę Helen Jacobs. Występ w 1935 zakończyła na półfinale, gdzie Mathieu wzięła rewanż za porażkę sprzed dwóch lat (6:8, 1:6).

Scriven wygrywała również mistrzostwa Francji w deblu (z Kay Stammers) i mikście (z Jackiem Crawfordem). W latach 1933-1935 figurowała w czołowej dziesiątce rankingu światowego, w pierwszych dwóch latach na 5. miejscu, w 1935 na miejscu 10. Wystąpiła także w barwach narodowych w trzech edycjach Pucharu Wightman (1933, 1934, 1938), ale poniosła same porażki - dwukrotnie z Helen Jacobs i Sarah Palfrey, po jednym razie z Helen Wills i Alice Marble. Wszystkie te edycje kończyły się zwycięstwem Amerykanek.

Mężem Scriven był Frank Harvey Vivian, oficer RAF.

Osiągnięcia w turniejach wielkoszlemowych:

Finały singlowe w turniejach wielkoszlemowych:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. tennisfame.com. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
  • Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978