Maria De Mattias – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święta
Maria De Mattias ASC
Maria Metilde De Mattias
dziewica
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1805
Vallecorsa, Włochy

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1866
Rzym

Czczona przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1 października 1950
przez Piusa XII

Kanonizacja

18 maja 2003
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

20 sierpnia

Tablica na ratuszu w Bolesławcu.

Maria De Mattias (ur. 4 lutego 1805 w Vallecorsa we Włoszech, zm. 20 sierpnia 1866 w Rzymie) – zakonnica, założycielka Zgromadzenia Adoratorek Krwi Chrystusa (ASC) i święta Kościoła katolickiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i wychowanie

[edytuj | edytuj kod]

Maria de Mattias pochodziła z zamożnej, katolickiej rodziny. Jej rodzicami byli Giovanni i Ottavia de Angelis. Na chrzcie otrzymała imiona Maria Metilde. Formację chrześcijańską otrzymała w domu rodzinnym w Vallecorsa (Lacjum), przede wszystkim za sprawą ojca i czytania Pisma świętego. Ze względu na status społeczny, jej dzieciństwo i młodość przebiegały bez rówieśników, sprzyjając skupianiu się na samej sobie. Okolice, w których mieszkała rodzina, były niebezpieczne ze względu na grasujące bandy. Były lata 1810-1825, okres chaosu powstałego w wyniku wojen napoleońskich. W 1822 r. do Vallecorsa przybył głosić misje ludowe św. Kasper del Bufalo. Słuchając jego kazań, siedemnastoletnia wówczas Maria doświadczyła punktu zwrotnego w swym życiu. Zapragnęła, "aby wszystkim dać poznać Jezusa, Miłość Ukrzyżowaną". Chciała działać na rzecz odnowy społecznej. Była przekonana, że może do niej dojść poprzez pracę nad przemianą serc poszczególnych ludzi[1].

Działalność

[edytuj | edytuj kod]

Jej kierownikiem duchowym był ks. Giovanni Merlini, bliski współpracownik św. Kaspra del Bufalo, założyciela Misjonarzy Krwi Chrystusa. Pod jego wpływem, w wieku 29 lat założyła w Acuto (Frosinone) Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa (4 marca 1834 r.). Na prośbę biskupa diecezji Anagni, Giuseppego Marii Laisa, otworzyła szkołę dla dziewcząt. Powoli dokonała się jej przemiana, ze skromnej, nieśmiałej dziewczyny stała się kaznodziejką pociągającą za sobą tłumy wiernych. Pragnęła przemawiać do wszystkich, by głosić wielką miłość Boga. Przyciągała ludzi swoją niezwykłą osobowością i zaangażowaniem. Na jej katechezy przychodzili także mężczyźni, choć w tamtych czasach nie było przyjęte, by kobiety nauczały mężczyzn. Przyłączyło się do niej wiele młodych dziewcząt. Dzięki temu otworzyła około siedemdziesięciu wspólnot Zgromadzenia. Także poza Włochami: trzy wspólnoty w Niemczech i jedną w Anglii. Papież Pius IX poprosił ja o poprowadzenie w Civitavecchia hospicjum św. Alojzego (San Luigi) i szkoły.

Zmarła w Rzymie 20 sierpnia 1866 r. Na życzenie Piusa IX została pochowana na rzymskim cmentarzu Verano[2]. Trzydzieści lat później, w wyniku rosnącej po śmierci opinii o jej świętości, rozpoczął się proces beatyfikacyjny. Marię de Mattias beatyfikował 1 października 1950 r. papież Pius XII, a kanonizował 18 maja 2003 r. w Rzymie papież Jan Paweł II[3].

W Kościele katolickim wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 20 sierpnia[4][5]. Jest patronką Bolesławca.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Święta Maria de Mattias. [w:] adoratorki.pl [on-line]. [dostęp 2020-02-05].
  2. Maria De Mattias (1805 - 1866), 18 maggio 2003, biografia [online], www.vatican.va [dostęp 2023-08-05].
  3. [https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/02-04g.php3 .:ILG:. - Czytelnia: 4 lutego - �w. Maria de Mattias] [online], brewiarz.pl [dostęp 2023-08-05].
  4. Martyrologium Romanum. Libreria Editrice Vaticana, 2004, s. 466. ISBN 978-88-2097-210-3.
  5. Gianpiero Pettiti: Santa Maria de Mattias Fondatrice. 2007-05-15. [dostęp 2024-07-08]. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]