Mario Seidl – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mario Seidl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1992
Austria

Klub

TSU St. Veit

Debiut w PŚ

3.02.2012, Val di Fiemme (36. – Penalty Race)

Pierwsze punkty w PŚ

15.12.2012, Ramsau
(12. – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

4.02.2017, Pjongczang (2. – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
brąz Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
brąz Lahti 2017 Sztafeta
brąz Seefeld in Tirol 2019 Sztafeta
brąz Oberstdorf 2021 Sztafeta
Puchar Świata (najlepszy skoczek)
3. miejsce
2017/2018
3. miejsce
2018/2019
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2018
srebro 2. miejsce
2016
srebro 2. miejsce
2021
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mario Seidl (ur. 8 grudnia 1992) – austriacki dwuboista klasyczny, brązowy medalista igrzysk olimpijskich i trzykrotny medalista mistrzostw świata, zwycięzca Letniego Grand Prix 2018.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Seidl pojawił się 3 marca 2007 roku w Toblach, gdzie w zawodach juniorskich zajął 12. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W 2010 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Hinterzarten, gdzie był dwunasty sprincie i dziewiąty w sztafecie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając na mistrzostwach świata juniorów w Otepää, gdzie był siódmy w sprincie.

W Pucharze Świata zadebiutował 3 lutego 2012 roku w Val di Fiemme, zajmując 36. miejsce w zawodach Penalty Race. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko rok później, 15 grudnia 2012 roku w Ramsau, zajmując 12. miejsce w Gundersenie. Sezon 2012/2013 zakończył na 24. pozycji w klasyfikacji generalnej. Pierwszy raz w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Świata znalazł się 9 lutego 2013 roku w Ałmaty, gdzie był piąty w Gundersenie. Pierwsze podium wywalczył podczas próby przedolimpijskiej 4 lutego 2017 roku w Pjongczangu, kończąc rywalizację w Gundersenie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam Niemców: Johannesa Rydzeka i Fabiana Rießle. Dzień później na tej samej skoczni zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej sezonu 2016/2017 był szósty. W kolejnym sezonie jeden raz stanął na podium, 10 marca 2018 roku w Oslo był trzeci. Sezon zakończył na 11. miejsce w klasyfikacji końcowej oraz trzecim w klasyfikacji najlepszych skoczków.

W 2017 roku, wspólnie z Bernhardem Gruberem, Paulem Gerstgraserem i Philippem Orterem zdobył brązowy medal w sztafecie. Był też między innymi czwarty w Gundersenie na dużej skoczni, gdzie w walce o medal lepszy o 4,4 sekundy okazał się François Braud z Francji. Brązowy medal w sztafecie zdobył także na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu. W startach indywidualnych zajął trzynaste miejsce na dużym obiekcie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
13. 20 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +1:28,5 Niemcy Johannes Rydzek
3. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[1] 46:09,8 +1:13,8  Niemcy
13. 15 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 +1:15,2 Norwegia Jørgen Graabak

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
18. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 +1:13,6 Niemcy Johannes Rydzek
3. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[a] 47:57,3 +1:03,7  Niemcy
4. 1 marca 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 +17,4 Niemcy Johannes Rydzek
4. 22 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +15,3 Niemcy Eric Frenzel
7. 28 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +44,3 Norwegia Jarl Magnus Riiber
3. 2 marca 2019 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[2] 50:15,5 +5,0  Norwegia
3. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Sztafeta HS106/4x5 km[3] 43:57,7 +49,1  Norwegia
12. 4 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 23:11,1 +2:39,4 Austria Johannes Lamparter

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
12. 27 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Sprint HS106/5 km 12:55,4 +47,6 Japonia Junshirō Kobayashi
DNF 29 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Gundersen HS106/10 km 29:43,5 - Norwegia Ole Christian Wendel
9. 31 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Sztafeta HS106/4x5 km[b] 53:00,1 +3:35,5  Niemcy
23. 27 stycznia 2011 Estonia Otepää Gundersen HS100/10 km 26:37,7 +3:09,3 Niemcy Johannes Rydzek
7. 29 stycznia 2011 Estonia Otepää Sprint HS100/5 km 12:44,5 +1:16,4 Słowenia Marjan Jelenko
21. 22 lutego 2012 Turcja Erzurum Gundersen HS109/10 km 26:50,8 +1:14,4 Włochy Mattia Runggaldier
27. 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Sprint HS109/5 km 12:52,9 +1:22,1 Norwegia Øystein Granbu Lien

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 4 lutego 2017 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 25:12,9 2. +20,0 Niemcy Johannes Rydzek
2. 5 lutego 2017 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 26:14,0 3. +19,0 Niemcy Johannes Rydzek
3. 10 marca 2018 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 25:19,0 3. +20,3 Japonia Akito Watabe
4. 24 listopada 2018 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 26:02,5 1. - -
5. 11 stycznia 2019 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS135/10 km 26:58,4 3. +7,1 Niemcy Johannes Rydzek
6. 20 stycznia 2019 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS118/15 km 35:44,0 1. - -
7. 10 lutego 2019 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 24:39,8 3. +15,6 Norwegia Jørgen Gråbak
8. 6 marca 2022 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 24:00,9 2. +17,8 Norwegia Jarl Magnus Riiber

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 22 lutego 2015 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 23:33,7 3. +1:06,2 Norwegia Jarl Magnus Riiber
2. 28 lutego 2015 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 26:28,3 2. +13,0 Austria Bernhard Flaschberger
3. 16 grudnia 2023 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 27:00,5 1. - -
4. 17 grudnia 2023 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 28:12,6 1. - -
5. 16 lutego 2024 Austria Eisenerz Gundersen HS109/10 km 26:01,9 1. - -
6. 18 lutego 2024 Austria Eisenerz Gundersen HS109/10 km 28:41,1 1. - -

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 2 września 2015 Austria Tschagguns Gundersen HS108/10 km 23:40,6 1. - -
2. 4 września 2015 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:21,4 3. +27,1 Niemcy Johannes Rydzek
3. 28 sierpnia 2016 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 26:43,7 2. +2,8 Norwegia Jarl Magnus Riiber
4. 31 sierpnia 2016 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 23:08,4 1. - -
5. 3 września 2016 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:45,6 3. +23,1 Norwegia Jarl Magnus Riiber
6. 20 sierpnia 2017 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 25:18,5 1. - -
7. 23 sierpnia 2017 Austria Tschagguns Gundersen HS108/10 km 23:09,9 2. +0,3 Niemcy Fabian Rießle
8. 25 sierpnia 2017 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 25:27,0 3. +36,0 Niemcy Eric Frenzel
9. 26 sierpnia 2017 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:26,3 1. - -
10. 19 sierpnia 2018 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 24:37,5 2. +0,3 Niemcy Johannes Rydzek
11. 22 sierpnia 2018 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 22:58,1 3. +18,6 Finlandia Ilkka Herola
12. 24 sierpnia 2018 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 27:19,7 2. +2,4 Niemcy Vinzenz Geiger
13. 22 września 2018 Słowenia Planica Gundersen HS140/10 km 25:53,6 1. - -
14. 23 września 2018 Słowenia Planica Gundersen HS140/10 km 24:27,1 1. - -
15. 28 sierpnia 2021 Niemcy Oberhof Gundersen HS140/10 km 21:07,6 2. +0,1 Finlandia Ilkka Herola
16. 1 września 2021 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS105/10 km 21:38,3 2. +1,2 Niemcy Vinzenz Geiger
17. 4 września 2021 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 21:47,9 2. +11,1 Finlandia Ilkka Herola
18. 5 września 2021 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 22:00,5 1. - -

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Mario Seidl, Philipp Orter, Paul Gerstgraser
  2. ↑ Skład drużyny: Thomas Egger Riedmuller, Mario Seidl, Harald Lemmerer, Franz-Josef Rehrl

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Lukas Klapfer, Bernhard Gruber, Mario Seidl
  2. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Mario Seidl, Franz-Josef Rehrl, Lukas Klapfer
  3. ↑ Skład drużyny: Johannes Lamparter, Lukas Klapfer, Mario Seidl, Lukas Greiderer
  4. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  5. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  6. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzcy Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mario_Seidl&oldid=73173111”