Martin Fedor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Martin Fedor
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1974
Powaska Bystrzyca

Minister obrony Słowacji
Okres

od 2006
do 2006

Przynależność polityczna

SDKÚ-DS

Poprzednik

Juraj Liška

Następca

František Kašický

Martin Fedor (ur. 4 marca 1974 w Powaskiej Bystrzycy) – słowacki polityk, parlamentarzysta, w 2006 minister obrony w rządzie Mikuláša Dzurindy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1992–1997 studiował stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Komensky'ego w Bratysławie. Odbył również kursy w zakresie służby cywilnej w Niemczech i USA oraz studia podyplomowe w Instytucie Europejskim w Dublinie. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Słowackiej Unii Demokratycznej i Chrześcijańskiej, w latach 2000–2002 kierował jej sekcją stosunków międzynarodowych, następnie zaś wydziałem polityki zagranicznej i integracji europejskiej. Był również wiceprzewodniczącym młodzieżówki partyjnej. Pełnił funkcję szefa gabinetu premiera Słowacji.

W czerwcu 2003 został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Słowacji. Po dymisji Juraja Liški, który zrezygnował po katastrofie wojskowego śmigłowca, 1 lutego 2006 objął stanowisko ministra obrony w gabinecie Mikuláša Dzurindy.

W 2006 i 2010 z ramienia SDKÚ-DS wybierany w skład Rady Narodowej. W 2012 uzyskał reelekcję[1]. W 2014 opuścił swoje dotychczasowe ugrupowanie, dołączył następnie do partii SIEŤ Radoslava Procházki[2]. W wyborach w 2016 ponownie wybrany na posła[3]. W tym samym roku odszedł do klubu poselskiego Most-Híd[4], później związał się z ugrupowaniem Dobrá voľba[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Voľby do Národnej rady Slovenskej republiky 2012: Zvolení poslanci Národnej rady Slovenskej republiky. volbysr.sk. [dostęp 2012-03-15]. (słow.).
  2. Martin Fedor vstupuje do strany Sieť Radoslava Procházku. aktuality.sk, 3 grudnia 2014. [dostęp 2015-09-05]. (słow.).
  3. Voľby 2016: Pozrite si zoznam zvolených poslancov. sme.sk, 6 marca 2016. [dostęp 2016-03-06]. (słow.).
  4. Stranu Sieť opustila pätica poslancov. etrend.sk, 16 sierpnia 2016. [dostęp 2016-09-14]. (słow.).
  5. Drucker predstavil ľudí: Ghannamovú, Fedora s Cséfalvayovou, Kurilovskú či Kočana. dennikn.sk, 19 września 2019. [dostęp 2019-12-05]. (słow.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]