Michaił Potiomkin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michaił Potiomkin

Михаил Яковлевич Потёмкин

major
Data i miejsce urodzenia	30 września 1917 Handaohezi
Data i miejsce śmierci	1 kwietnia 1945 Wiener Neustadt
Przebieg służby
Lata służby	1940–1945
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa †
Odznaczenia

Michaił Potiomkin (ros. Михаил Яковлевич Потёмкин; ur. 30 września 1917 na stacji kolei wschodniochińskiej Handaohezi (旱道河子屯) k. Hunchun, zm. 1 kwietnia 1945 w Wiener Neustadt) – radziecki wojskowy, major, dowódca pułku, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie kolejarza. Rosjanin. Od 1935 mieszkał w Chwałyńsku (obwód saratowski), gdzie ukończył technikum. Pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego.

Od 1941 był członkiem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W 1941 wstąpił do Armii Czerwonej. Ukończył Mohylewską Wojskową Szkołę Piechoty.

Od listopada 1941 był na froncie. W marcu 1945 dowodził 129 pułkiem piechoty 93 Dywizji Piechoty 26 Armii 3 Frontu Ukraińskiego w stopniu majora, w rejonie jeziora Balaton. Po odparciu ataków przeciwnika jego pułk sforsował z marszu rzekę Raba i jako pierwszy przekroczył granicę austriacką. Zginął w boju, pośmiertnie otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Order Lenina
• Order Czerwonego Sztandaru
• Order Suworowa III stopnia
• Order Aleksandra Newskiego
• Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia

W Chwalyńsku jego imieniem nazwano jedną z ulic i drużynę pionierską jednej ze szkół.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Румянцев Н.М. Люди легендарного подвига. Saratów, 1968. Strony 394—395.
• Герои Советского Союза. Краткий биографический словарь. Том 2. Wyd.: Воениз., 1988