26 Armia (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

26 Armia
26-я армия
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	czerwiec 1940
Rozformowanie	1947
	Dowódcy
Pierwszy	generał porucznik Fiodor Kostienko
	Działania zbrojne
	II wojna światowa
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe

26 Armia (ros. 26-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Armia formowana czterokrotnie:

I formowanie – czerwiec 1940 w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym. W czasie niemieckiej agresji na Związek Radziecki walczyła w składzie Frontu Południowo-Zachodniego. Okrążona została przez wojska niemieckie w rejonie Kijowa. Podczas wyjścia z okrążeni poniosła olbrzymie straty^[1]. Rozformowanie dowództwa Armii nastąpiło w końcu września 1941.
II formowanie – 9 październik 1941 w Moskiewskim Okręgu Wojskowym na bazie dowództwa 1 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego^[2]. Rozformowana w końcu października 1941.
III formowanie – listopad 1941 w Nadwołżańskim Okręgu Wojskowym. Walczyła w składzie Frontu Wołchowskiego. W końcu grudnia 1941 przeformowana w 2 Armię Uderzeniową.
IV formowanie – marzec – kwiecień 1942 roku w składzie Frontu Karelskiego, w którego składzie walczyła na froncie fińskim. Od listopada 1944 w składzie 3 Frontu Ukraińskiego, w którym uczestniczyła w operacjach: budapeszteńskiej, balatońskiej, wiedeńskiej.

stopień	imię i nazwisko	okres pełnienia służby
gen. por.	Fiodor Kostienko^[3]	VI – IX 1941
gen. mjr	Aleksiej Kurkin^[2]	9 X – X 1941
gen. mjr	Nikołaj Nikiszin	28.03.1942 – 17.05.1943
gen. mjr	Lew Skwirski	17.05.1943 – 26.08.1944
gen. por.	Nikołaj Gagen	16.01.1945 – 09.05.1945^[4]

Skład 22 czerwca 1941 roku:

Władimir Bieszanow: Pogrom pancerny 1941. Warszawa: Bellona, 2009. ISBN 978-83-1111-530-9.
Władimir Bieszanow: Czerwony blitzkrieg 1939-1940. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-1113-730-1.
Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.