Monar – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stowarzyszenie Monar
	; Siedziba (2015)
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Siedziba	ul. Nowolipki 9b
Data założenia	1981
Rodzaj stowarzyszenia	stowarzyszenie
Profil działalności	społeczeństwo
Prezes	Elżbieta Zielińska
Członkowie	Marek Kotański
Nr rejestru	0000139796
Data rejestracji	3 grudnia 2002
	Położenie na mapie Warszawy Stowarzyszenie Monar
	Położenie na mapie Polski Stowarzyszenie Monar
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Stowarzyszenie Monar
	52°14′44″N 20°59′49″E/52,245472 20,996833
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Monar – zintegrowany system przeciwdziałania narkomanii, bezdomności i zagrożeniom społecznym oraz niesienia szeroko rozumianej pomocy osobom pozostającym w trudnej sytuacji życiowej – samotnym, chorym na AIDS, skrzywdzonym przez los. Monar to apolityczna organizacja pozarządowa, stowarzyszenie, zarejestrowane w 1981 r. i działające na terenie całej Polski. Udziela pomocy rocznie ponad 20 tysiącom osób w 135 placówkach różnego typu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy ośrodek dla osób uzależnionych utworzony w październiku 1978 przez Marka Kotańskiego w Głoskowie i nazwany Monarem dał początek systemowi oddziaływań pomocowych skierowanych do osób uzależnionych, opartych na założeniach wspólnot terapeutycznych. Stał się także początkiem nowego ruchu społecznego na rzecz przeciwdziałania narkomanii, a od 1981 organizacji zarejestrowanej w sądzie pod nazwą "Stowarzyszenie MONAR".

Marek Kotański – twórca i duchowy przywódca organizacji, pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Głównego Monar w okresie od 1981 do 2002. Od 2002 do 2017, po tragicznej śmierci Kotańskiego, funkcję przewodniczącej Zarządu Głównego pełniła Jolanta Łazuga-Koczurowska, psycholog kliniczny, twórca programów terapeutycznych adresowanych do dzieci i młodzieży, programów profilaktycznych i szkoleniowych, związana z Monarem od 1981 roku. Obecnie przewodniczącą ZG jest Elżbieta Zielińska. Siedziba stowarzyszenia znajduje się w Warszawie przy ul. Nowolipki 9b^[1]

Struktura[edytuj | edytuj kod]

Stowarzyszenie zatrudnia ponad 700 pracowników etatowych (psychologów, pedagogów, lekarzy, specjalistów i instruktorów terapii uzależnień) oraz ok. 300 wolontariuszy. 40% kadry merytorycznej Stowarzyszenia stanowią osoby, które same przeszły przez terapię Monaru.

Stowarzyszeniem kieruje 9-osobowy Zarząd Główny wybierany przez Walny Zjazd Członków Stowarzyszenia. Członkowie Zarządu reprezentują różne nurty działań Monaru, posiadają wieloletnią praktykę w prowadzeniu placówek i projektów. Stowarzyszenie prowadzi 14 Oddziałów Regionalnych w całej Polsce. Zrzesza razem 490 członków. Wielu członków Monaru zostało odznaczonych przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej odznaczeniami państwowymi, odznaczeniami resortowymi i innymi nagrodami za całokształt pracy na rzecz ludzi najbardziej potrzebujących.

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Monar posiada kompleksową ofertę oddziaływań w następujących obszarach:

Profilaktyka uzależnień[edytuj | edytuj kod]

Od 1981 r. Monar prowadzi szereg działań profilaktycznych na terenie całego kraju. Profilaktyka Monaru oparta jest na uniwersalnych wartościach takich jak dobroć, uczciwość, miłość, szacunek dla drugiego człowieka, odpowiedzialność za siebie i innych. Rozwijanie tych wartości i wiara w sens czynienia dobra to w koncepcji Monaru główne cele profilaktyki. Celem profilaktyki Monaru jest propagowanie życia bez narkotyków, promocja zdrowia i twórczego rozwoju indywidualnego.

Leczenie, rehabilitacja i terapia osób uzależnionych[edytuj | edytuj kod]

Stowarzyszenie oferuje osobom z problemem narkotykowym pomoc specjalistyczną w zakresie konsultacji, poradnictwa, terapii indywidualnej i grupowej oraz detoksykację, pomoc ambulatoryjną oraz stacjonarną terapię i rehabilitację dla osób uzależnionych. Z pomocy specjalistycznej Monaru mogą też skorzystać rodziny i bliscy osób uzależnionych. Monar prowadzi 28 poradni profilaktyki i terapii uzależnień oraz 30 stacjonarnych ośrodków rehabilitacyjnych w tym 5 specjalizujących się w pracy z młodzieżą. Poradnie udzielają rocznie ponad 95 tysięcy porad. W stacjonarnych ośrodkach prowadzonych metodą społeczności terapeutycznej korzysta rocznie ok. 2000 osób.

Readaptacja społeczna[edytuj | edytuj kod]

Stowarzyszenie Monar od 1993 r. prowadzi zorganizowaną pomoc dla osób bezdomnych, samotnych, chorych terminalnie, opuszczających zakłady karne, żyjących z różnych powodów na marginesie życia (wykluczonych społecznie). Ruch Wychodzenia z Bezdomności Markot to sieć 70 placówek – noclegowni, domów stacjonarnej pomocy oraz jadłodajni.

W ramach pomocy ludziom wykluczonym społecznie Monar prowadzi programy terapii alkoholowej, pomocy postpenitencjarnej, izbę chorych i pogotowie dla ludzi bezdomnych, programy pomocy hospicyjnej oraz centralny punkt pomocy psychologiczno-prawnej. Z pomocy Ruchu Wychodzenia z Bezdomności Markot korzysta bezpośrednio rocznie ponad 20 tysięcy osób.

Monar we współpracy z Centralnym Zarządem Służb Więziennych prowadzi programy w placówkach penitencjarnych oraz oferuje pomoc terapeutyczną osobom opuszczającym zakłady karne.

Redukcja szkód[edytuj | edytuj kod]

Dla osób używających narkotyków, Monar prowadzi programy niskoprogowe, których celem jest poprawa ich zdrowotnej i socjalnej sytuacji oraz programy redukcji szkód spowodowanych używaniem narkotyków, których celem jest przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się wirusa HIV, innych chorób zakaźnych oraz kryminalizacji. 13 poradni i punktów konsultacyjnych Monar w całej Polsce prowadzi programy redukcji szkód, oferując przede wszystkim poradnictwo prozdrowotne, edukację i informację. Stowarzyszenie wydaje biuletyn informacyjny "Monar na bajzlu" oraz prowadzi wymianę igieł i strzykawek. Programy te obejmują opieką ok. 4000 osób rocznie.

Pozostałe działania Monaru[edytuj | edytuj kod]

Stowarzyszenie prowadzi aktywną politykę zagraniczną realizując wiele projektów w krajach Europy Centralnej i Wschodniej oraz Środkowej i Wschodniej Azji oraz współpracując z organizacjami o podobnym charakterze z krajów Europy Zachodniej.
Jest członkiem międzynarodowych i krajowych organizacji i stowarzyszeń, w tym Światowej Federacji Społeczności Terapeutycznych.
W Stowarzyszeniu Monar obowiązuje kodeks etyczny i standardy pracy przyjęte we wszystkich organizacjach podobnego typu na świecie.
Działania Monaru oparte są na środkach finansowych pozyskiwanych z budżetu państwa oraz od innych organizacji, sponsorów i darczyńców.