Nagroda im. Lecha Kaczyńskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nagroda im. Lecha Kaczyńskiego

Premier Mateusz Morawiecki i Antoni Libera ze statuetką Nagrody im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, 2018
Nagroda za	twórczość
Przyznający	Kongres „Polska Wielki Projekt”
Państwo	Polska
Pierwsze rozdanie	2011

Nagroda im. Lecha Kaczyńskiego – nagroda przyznawana od 2011 roku przez Kongres „Polska Wielki Projekt” twórcom kultury i sztuki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nagroda została ustanowiona w 2011 roku przez organizatorów Kongresu „Polska Wielki Projekt”. Patronem wybrano prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Przyznawana jest twórcom, „których dzieła przyczyniają się do lepszego poznania i zrozumienia historii, tradycji i współczesności naszego kraju”. W latach 2011–2015 nagradzani otrzymywali nagrodę w formie statuetki pt. „Lśnienie” autorstwa Teresy Murak. Od 2016 laureaci otrzymują jedenastościenną bryłę geometryczną zaprojektowaną przez Janusza Kapustę^[1].

Kapitułę nagrody tworzyli lub tworzą: Jan Olszewski, Maryna Miklaszewska, Janusz Krasiński, Wojciech Kilar, Jarosław Marek Rymkiewicz, Antoni Krauze, Marek Nowakowski, Andrzej Gwiazda, Zdzisław Krasnodębski, Zuzanna Kurtyka, Bogusław Nizieński, Joanna Wnuk-Nazarowa, Andrzej Krauze, Andrzej Nowak, Lech Majewski, Jerzy Kalina, Michał Lorenc, Antoni Libera^[1].

Nagrodzeni[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci Nagrody im. Lecha Kaczyńskiego.

Osoby uhonorowane przez kapitułę od 2011 roku^[1]:

Rok	Twórca	Zdjęcie
2011	Wojciech Kilar
2012	Lech Majewski
2013	Jerzy Kalina
2014	Marek Nowakowski
2015	Michał Lorenc
2016	Jarosław Marek Rymkiewicz
2017	Antoni Krauze
2017	Andrzej Krauze
2018	Antoni Libera
2019	Andrzej Nowak
2020	Bronisław Wildstein
2021	Ludwika Ogorzelec
2022	Ryszard Legutko
2023	Janusz Kapusta

Przypisy[edytuj | edytuj kod]