Nawodnik rzeczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nawodnik rzeczny
Ephydatia fluviatilis[1]
(Linnaeus, 1758)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

gąbki

Gromada

gąbki pospolite

Rząd

Haplosclerida

Rodzina

nadecznikowate

Rodzaj

Ephydatia

Gatunek

nawodnik rzeczny

Nawodnik rzeczny (Ephydatia fluviatilis) – gatunek gąbek słodkowodnych.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Nawodnik rzeczny występuje w postaci kolonii najczęściej płaskich przylegających do podłoża. Często obrasta pędy roślin oraz konary i korzenie zanurzone w wodzie. Szeroko rozpowszechniony w zbiornikach wodnych oraz wolno płynących rzekach Europy, Azji, Afryki i Ameryki Północnej. Kolonie tej gąbki mogą osiągają wysokość do 60 cm[2].

Szkielet nawodnika rzecznego stanowią gładkie igły krzemionkowe, które są spojone włóknami sponginowymi. Rozród trwa od marca do czerwca. Nawodnik rzeczny tworzy formę przetrwalnikową będącą formą rozrodu bezpłciowego zdolną do przetrwania całego okresu zimowego w zamarzniętym zbiorniku wodnym.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ephydatia fluviatilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Mały Słownik Zoologiczny - Bezkręgowce, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1984, s.176

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Brtek, L'ubomír, i inni, Świat zwierząt, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1983, s.52, ISBN 83-09-00747-7.
  • Mały Słownik Zoologiczny - Bezkręgowce, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1984,
  • Ephydatia fluviatilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2009-08-18] (ang.).