PARTYBETS.com Premier League – Wikipedia, wolna encyklopedia

PARTYBETS.com Premier league (dawniej Dr. Martens Premier League i Betfred Premier League) – nierankingowy, zawodowy turniej snookerowy pod patronatem sponsorskim brytyjskiej firmy PartyBets.com. Rozgrywany jest nieprzerwanie od 1987 roku w formie kilkutygodniowych rozgrywek ligowych na przestrzeni miesięcy wrzesień-grudzień, z przerwami podczas rankingowych rozgrywek sezonowych. Całkowita pula nagród dla zawodników wynosi 126 tysięcy funtów, w tym 50 tysięcy dla zwycięzcy zawodów.

Zasady turnieju[edytuj | edytuj kod]

Do roku 2010 włącznie[edytuj | edytuj kod]

Do turnieju zapraszana jest siódemka zawodników z czołówki rankingu oficjalnego. Aby zwiększyć popularność Premier League Snooker, zawodnicy wybierani są według prostej zasady: najlepszy gracz zagraniczny (nie z Wielkiej Brytanii), pokolenie młodych i pokolenie starszych graczy. Mecze rozgrywane są do 6 frame'ów. Zwycięstwo punktowane jest 2 punktami w tabeli, remis jednym. Po rozegraniu wszystkich spotkań typu każdy z każdym turniej wkracza w fazę półfinałów. W dwóch meczach półfinałowych (do 5 wygranych frame'ów) biorą udział czterej najlepsi zawodnicy z poprzedniej fazy. Turniej kończy się finałem (do 7 wygranych frame'ów) pomiędzy zwycięzcami półfinałów.

Charakterystyczną cechą Premier League Snooker, która wyróżnia go spośród innych turniejów, jest konieczność przestrzegania czasu uderzenia. Na jego oddanie każdy z zawodników ma 25 sekund. Karą za przekroczenie regulaminowych 25 sekund jest 5-punktowy faul doliczany do punktów przeciwnika. W trakcie jednego spotkania zawodnik nie może przekroczyć ww. czasu więcej niż 5 razy, z zastrzeżeniem maksymalnie 3 na jednego frame'a.

Od roku 2011[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2011/2012 w turnieju wystąpiło dziesięciu zawodników, którzy w sezonie 2010/2011 odnieśli turniejowe zwycięstwa. Każdy zawodnik uczestniczył w czterech czteroosobowych mini-turniejach - najpierw grano półfinały, a ich zwycięzcy grali w finale. Wszystkie mecze grano do 3 zwycięskich frame'ów. Każdy wygrany frejm to jeden punkt do tabeli. W przypadku remisu 2-2 decydujący frejm grano na zasadach turnieju Shoot-Out.

Charakterystyczną cechą Premier League Snooker, która wyróżnia go spośród innych turniejów, jest konieczność przestrzegania czasu uderzenia. Od roku 2011 limit ten wynosi 20 sekund. Karą za przekroczenie regulaminowych 20 sekund jest 5-punktowy faul doliczany do punktów przeciwnika. W trakcie jednego spotkania zawodnik nie może przekroczyć ww. czasu więcej niż 5 razy, z zastrzeżeniem maksymalnie 3 na jednego frame'a.

Zwycięzcy[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zwycięzca Przegrany Wynik finału Sezon
1987 Anglia Steve Davis Anglia Neil Foulds ^ 1986/87
1988 Anglia Steve Davis Szkocja Stephen Hendry ^ 1987/88
1989 Anglia Steve Davis Anglia John Parrott ^ 1988/89
1990 Anglia Steve Davis Szkocja Stephen Hendry ^ 1989/90
1991 Szkocja Stephen Hendry Anglia Steve Davis ^ 1990/91
1992 Szkocja Stephen Hendry Anglia Steve Davis 9-2 1991/92
1993 Anglia Jimmy White Szkocja Alan McManus 10-7 1992/93
1994 Szkocja Stephen Hendry Anglia John Parrott 10-7 1993/94
1995 Szkocja Stephen Hendry Irlandia Ken Doherty 10-2 1994/95
1996 Irlandia Ken Doherty Anglia Steve Davis 10-5 1995/96
1997 Anglia Ronnie O’Sullivan Szkocja Stephen Hendry 10-8 1996/97
1998 Irlandia Ken Doherty Anglia Jimmy White 10-2 1997/98
1999 Szkocja John Higgins Anglia Jimmy White 9-4 1998/99
2000 Szkocja Stephen Hendry Walia Mark Williams 9-5 1999/00
2001 Anglia Ronnie O’Sullivan Szkocja Stephen Hendry 9-7 2000/01
2002 Anglia Ronnie O’Sullivan Szkocja John Higgins 9-4 2001/02
2003 Hongkong Marco Fu Walia Mark Williams 9-5 2002/03
2004 Szkocja Stephen Hendry Szkocja John Higgins 9-6 2003/04
2005 Anglia Ronnie O’Sullivan Walia Mark Williams 6-0 2004/05
2005 Anglia Ronnie O’Sullivan Szkocja Stephen Hendry 6-0 2005/06
2006 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Jimmy White 7-0 2006/07
2007 Anglia Ronnie O’Sullivan Szkocja John Higgins 7-4 2007/08
2008 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Mark Selby 7-2 2008/09
2009 Anglia Shaun Murphy Anglia Ronnie O’Sullivan 7-3 2009/10
2010 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Shaun Murphy 7-1 2010/11
2011 Anglia Ronnie O’Sullivan Ding Junhui 7-1 2011/12
2012 Anglia Stuart Bingham Anglia Judd Trump 7-2 2012/13

^ – brak meczu finałowego, turniej rozstrzygnięty na podstawie wyników fazy grupowej

  • W 2005 roku odbyły się 2 turnieje – jeden w sezonie 2004/05, a drugi 2005/06.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]