Parafia Świętych Małgorzaty i Katarzyny w Kętach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parafia Świętych Małgorzaty i Katarzyny
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Kęty

Adres

ul. Mickiewicza 4
32-650 Kęty

Data powołania

1260

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

bielsko-żywiecka

Dekanat

Kęty

Kościół

Świętych Małgorzaty i Katarzyny w Kętach

Filie

Kościół św. Jana Kantego w Kętach

Proboszcz

ks. Zbigniew Jurasz

Wezwanie

św. Małgorzaty, św. Katarzyny

Wspomnienie liturgiczne

20 lipca

Położenie na mapie Kęt
Mapa konturowa Kęt, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętych Małgorzaty i Katarzyny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętych Małgorzaty i Katarzyny”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętych Małgorzaty i Katarzyny”
Położenie na mapie powiatu oświęcimskiego
Mapa konturowa powiatu oświęcimskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętych Małgorzaty i Katarzyny”
Położenie na mapie gminy Kęty
Mapa konturowa gminy Kęty, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętych Małgorzaty i Katarzyny”
Ziemia49°53′05,25″N 19°13′13,60″E/49,884792 19,220444
Strona internetowa

Parafia Świętych Małgorzaty i Katarzyny w Kętachparafia rzymskokatolicka w dekanacie kęckim diecezji bielsko-żywieckiej.

Jest najstarszą w mieście, erygowana w 1260. Została wzmiankowana w spisie parafii płacących sześcioletnią dziesięcinę w dekanacie Oświęcim diecezji krakowskiej z 1326 jako Item Albertus, plebanus ecclesie de Kant[1]. Następnie w kolejnych spisach świętopietrza z lat 1346–1358 pod nazwą Kant, Kanth, Cant, Canth[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Monumenta Poloniae Vaticana T.1 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 1, 1207-1344. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 147-150.
  2. Monumenta Poloniae Vaticana T.2 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 2, 1344-1374. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 196, 205, 215, 225, 234, 243, 252, 261, 268, 276, 284, 292, 299, 350, 298, 414-415.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]