Parafia św. Józefa w Przemyślu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parafia
Świętego Józefa
w Przemyślu
Salezjanie
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Przemyśl

Adres

ul. św. Jana 3
37-700 Przemyśl

Data powołania

18 listopada 1923

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Przemyśl II

Kościół

Kościół św. Józefa w Przemyślu

Proboszcz

ks. Bogdan Nowak SDB

Wezwanie

Świętego Józefa

Wspomnienie liturgiczne

19 marca

Położenie na mapie Przemyśla
Mapa konturowa Przemyśla, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętego Józefaw Przemyślu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętego Józefaw Przemyślu”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ParafiaŚwiętego Józefaw Przemyślu”
Ziemia49°47′15″N 22°45′41″E/49,787500 22,761389
Strona internetowa

Parafia św. Józefa w Przemyśluparafia rzymskokatolicka pod wezwaniem Świętego Józefa w Przemyślu, należąca do dekanatu Przemyśl II w archidiecezji przemyskiej[1]. Erygowana w 1923. Mieści się przy ulicy Świętego Jana. Prowadzą ją Salezjanie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

26 lipca 1907 roku na zaproszenie bpa Józefa Sebastiana Pelczara przybyli z Oświęcimia do Przemyśla Salezjanie. Otrzymali oni z fundacji biskupa budynki i grunty u zbiegu ulic św. Jana Nepomucena i Bpa Jakuba Glazera. Pierwszym przełożonym salezjańskiej wspólnoty w Przemyślu był ks. August Hlond (późniejszy kardynał, Prymas Polski). Wkrótce rozpoczęli organizować życie zakonne i duszpasterskie, zajmując się młodzieżą, niekiedy bardzo zaniedbaną czy demoralizowaną przez żołnierzy stacjonujących w pobliskich koszarach.

W założonej placówce w zasańskiej dzielnicy miasta, w czerwcu 1910 roku pod kierownictwem inż. Józefa Wojtygi rozpoczęto budowę „zakładu, sierocińca dla chłopców”. W październiku 1911 roku odbyło się poświęcenie dwupiętrowego gmachu „Oratorium” z kaplicą dla młodzieży i wiernych, którego dokonał bp Józef Sebastian Pelczar przy udziale Generała Zgromadzenia Salezjańskiego ks. Pawła Albera z Włoch[2].

12 sierpnia 1912 roku rozpoczęto budowę kościoła według projektu arch. prof. Akademii w Turynie Mario Ceradiniego, przy współpracy z arch. Stanisławem Majorskim i inż. Stefanem Mullerem z Krakowa. 4 maja 1913 roku bp Józef Sebastian Pelczar poświęcił kamień węgielny pod nowy kościół. Z powodu wybuchu I wojny światowej, po wybudowaniu naw kościoła, w lipcu 1914 roku budowę przerwano, a zakład wychowawczy został zamieniony na szpital wojskowy. Po zakończeniu działań wojennych wznowiono budowę i położono dach nad nawami bocznymi. W latach 1922–1923 na smukłych filarach nawy główniej zbudowano stylowe gotyckie sklepienie[2].

18 listopada 1923 roku kościół został poświęcony przez bpa Józefa Sebastiana Pelczara, który w tym dniu także erygował parafię pw. św. Józefa, z wydzielonego terytorium parafii katedralnej, która obejmowała dzielnicę Zasanie oraz miejscowości: Ostrów, Kuńkowce i Lipowicę. Pierwszym proboszczem nowej parafii został dyrektor Zakładu Wychowawczego ks. Antoni Hlond (brat ks. Augusta Hlonda), a wikariuszem ks. Rudolf Komorek. Kościół oraz ołtarz główny został konsekrowany 6 listopada 1927 roku, a pierwszą Mszę św. odprawił jego fundator bp Anatol Nowak[2].

30 maja 1945 roku podczas napadu żołnierzy sowieckich zginęli: ks. Jan Dolata i br. Ludwik Cienciała. W latach 1949–1950 wykonano dwa boczne ołtarze, według projektu arch. Mario Ceradiniego, które wykonał przemyski rzeźbiarz Kazimierz Koczapski. W latach 1961–1962 artysta malarz prof. Stanisław Jakubczyk z Krakowa wykonał polichromie. 5 października 1963 roku władze komunistyczne zagarnęły budynki szkolne, a Salezjańska Szkoła Organistowska w Przemyślu przestała istnieć. Po odzyskaniu budynków i kapitalnym remoncie od 1 września 2001 roku funkcjonuje szkoła dla młodzieży imienia bł. Augusta Czartoryskiego.

Na terenie parafii jest 6 750 wiernych[3].

Proboszczowie[4]
1923–1924. ks. Antoni Hlond (Chlondowski).
1924–1925. ks. Michał Buloński.
1925–1934. ks. Jan Świerc.
1934–1945. ks. Antoni Śródka.
1945–1950. ks. Stanisław Łukaszewski.
1950–1957. ks. Zygmunt Kuzak.
1957–1963. ks. Adam Cieślar.
1963–1966. ks. Władysław Chmiel.
1966–1972. ks. Bolesław Schneider.
1972–1974. ks. Adam Cichoń.
1974–1979. ks. Jerzy Grobelak.
1979–1985. ks. Józef Sularz.
1985–1991. ks. Tadeusz Szaniawski.
1991–1993. ks. Józef Grzyb.
1993–1999. ks. Tadeusz Horwat.
1999–2005. ks. Leszek Leś.
2005–2011. ks. Kazimierz Skałka.
2011–2017. ks. Stanisław Mierzwa.
2017– nadal ks. Bogdan Nowak.

Zasięg parafii[edytuj | edytuj kod]

Ulice wchodzące w skład parafii[3]:

  • Barska (numery parzyste).
  • ks. Brzóski.
  • Cmentarna.
  • Dolińskiego (do numeru 29).
  • Drzymały.
  • Felicjanek.
  • Biskupa Glazera (numery parzyste, a nieparzyste od 1–37).
  • Goszczyńskiego.
  • Grunwaldzka (numery parzyste od 14–54 i nieparzyste od 13–67).
  • Grzegorza.
  • św. Jana.
  • św. Józefa.
  • Kasprowicza.
  • Krasickiego.
  • Kraszewskiego (bez numeru 1).
  • Kremera.
  • Lelewela.
  • Generała Maczka.
  • 3 Maja (numery nieparzyste od 13–65).
  • Malczewskiego.
  • Norwida.
  • Noskowskiego.
  • Narutowicza (numery nieparzyste 1–19 i parzyste 2–40).
  • Okrzei.
  • Obrońców Westerplatte.
  • Piotra Skargi (numery parzyste od 14 do końca i nieparzyste od 5 do końca).
  • Popielów.
  • Poniatowskiego.
  • Przybyszewskiego.
  • Romera.
  • Salezjańska.
  • Skośna.
  • Stojałowskiego.
  • Bolesława Śmiałego.
  • Światowida.
  • Tokarzewskiego.
  • Ujejskiego.
  • Wróblewskiego.
  • Wybrzeże Jana Pawła II (numery parzyste 6–32).
  • Wyczółkowskiego (numery 2–4).
  • Zawiszy Czarnego.
  • Żeromskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]