Ravi Walia, Oleg Epstein, Marina Zujewa, Johnny Johns, Kathy Johnson, Christy Krall, Eddie Shipstad, Don Laws, Ellen Burka, Shin Amano, Osborne Colson, Mei Yang
Patrick Lewis Wai-Kuan Chan (ur. 31 grudnia1990 w Ottawie) – kanadyjskiłyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Mistrz olimpijski z Pjongczangu (2018, drużynowo), dwukrotny wicemistrz olimpijski z Soczi (2014, indywidualnie i drużynowo), trzykrotny mistrz świata (2011–2013), trzykrotny mistrz czterech kontynentów (2009, 2012, 2016), dwukrotny zwycięzca finału Grand Prix (2011, 2012) oraz dziesięciokrotny mistrz Kanady. Zakończył karierę amatorską 16 kwietnia 2018 r.
Patrick Chan jest jedynym dzieckiem Lewisa i Karen Chan, imigrantów z Hongkongu[1]. Jego ojciec był prawnikiem oraz uprawiał tenis stołowy, golf i podnoszenie ciężarów, zaś do Kanady przeniósł się z rodziną w dzieciństwie. Matka Patricka była zawodową tenisistką stołową i osiągała sukcesy w swojej ojczyźnie, a do Kanady przyjechała będąc młodą dziewczyną[2]. Patrick wychował się w Montrealu do piątego roku życia, a następnie przeprowadził się z rodziną do Toronto. Oprócz łyżwiarstwa figurowego uprawiał różne sporty m.in. taekwondo, tenisa, golfa, wspinaczkę górską. Chan mówi biegle po angielsku, francusku i kantońsku.
Patrick Chan rozpoczął swoją dominację w zawodach krajowych w drugim sezonie swojej seniorskiej kariery. W sezonie 2007/08 rozpoczął swoją serię dziesięciu tytułów mistrza Kanady, z przerwą w sezonie 2014/15, gdy miał rok przerwy po igrzyskach olimpijskich. Jednocześnie w 2007 r. wszedł do czołówki światowych solistów, gdyż zaczął zajmować miejsca na podium zawodów z cyklu Grand Prix. Jego pierwsze złoto na zawodach z tego cyklu zdobył podczas Trophée Eric Bompard. W sezonie 2008/09 został mistrzem czterech kontynentów i wicemistrzem świata ustępując jedynie Amerykanowi Evanowi Lysacekowi. W kolejnym sezonie wywalczył drugi tytuł wicemistrza świata za Japończykiem Daisuke Takahashi. W latach 2010–2012 zdobył dwa tytuły mistrza świata i dwukrotnie zwyciężył w finale Grand Prix. Trzeci tytuł mistrza świata zdobył w 2013 r. w kanadyjskim London[3].
Po igrzyskach w Soczi, Chan zdecydował się opuścić sezon 2014/15.[6] Wrócił do rywalizacji w sezonie 2015/16 w dobrym stylu, zdobywając ósmy tytuł mistrza Kanady i trzeci tytuł mistrza czterech kontynentów. W cyklu Grand Prix zwyciężył w Skate Canada, a w finale zajął czwarte miejsce. W sezonie 2016/17 zwyciężył w dwóch zawodach GP – Skate Canada i Cup of China, w finale był piąty.
W 2018 r. wziął udział w swoich trzecich Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Pjongczangu[7]. W kategorii solistów był dopiero dziewiąty, lecz osiągnął swój największy sukces w karierze wspólnie z reprezentacją Kanady[8]. Podczas zawodów drużynowych przedstawił zarówno program krótki, gdzie był trzeci, jak i program dowolny, który wygrał. Tytułem mistrza olimpijskiego wraz z drużyną w składzie: Radford, Duhamel, Osmond, Daleman, Virtue i Moir zakończył swoją karierę[9]. Oficjalnie ogłosił to 16 kwietnia 2018 r. pozostając jednym z najbardziej utytułowanych kanadyjskich łyżwiarzy figurowych[10].