Polipedon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polipedon – obszar złożony z podobnych pedonów, w przybliżeniu jednolity pod względem rodzaju profilu glebowego. Jest otoczony obszarami nie pokrytymi warstwą gleby (np. skały, zbiorniki wodne) lub innymi polipedonami. Między polipedonami znajduje się strefa przejściowa – pedoekoton[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Renata Bednarek, Helena Dziadowiec, Urszula Pokojska, Zbigniew Prusinkiewicz: Badania ekologiczno-gleboznawcze. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 24–25. ISBN 83-01-14216-2.