Prawo kaliskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prawo kaliskie (łac. ius Calisiense) – prawo miejskie, lokalna odmiana prawa średzkiego wzorowana na przywileju lokacyjnym Kalisza i stosowana we wschodniej Wielkopolsce i na ziemi wieluńskiej.

W 1283 książę kaliski Przemysł II ustanowił w Kaliszu sąd wyższy prawa niemieckiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ B. Bladowski, Tradycje sądowe Kalisza, [w:] Kaliszanie w Warszawie, 2/1992, s. 17–19.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Prawo_kaliskie&oldid=51946807”