Prywatne Gimnazjum Polskie im. Platerów w Dyneburgu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prywatne Gimnazjum Polskie im. Emilii i Leona Platerów w Dyneburgu – polska szkoła średnia istniejąca w Dyneburgu na Łotwie w latach 1920–1945, jedna z trzech tego typu placówek w przedwojennej Łotwie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Założycielem i pierwszym dyrektorem powstałego jesienią 1920 gimnazjum był Kazimierz Próchnik. U progu lat 20. szkoła składała się z dwóch klas, których liczbę po roku zwiększono do trzech. Łącznie w roku 1921/1922 naukę w gimnazjum pobierało 57 uczniów.

W 1921 szkołę przejęło państwo łotewskie przekształcając ją w Państwowe Gimnazjum Polskie. Funkcję dyrektora przejął mianowany przez rząd Łotwy Jan Mączyński. Kadra nauczycielska składała się z 11 nauczycieli (2 Łotyszów i 9 Polaków).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Albin, Polski ruch narodowy na Łotwie w latach 1919-40, Wrocław: Wydawn. Uniwersytetu Wrocławskiego, 1993, ISBN 83-229-0901-2, OCLC 30528410.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Prywatne_Gimnazjum_Polskie_im._Platerów_w_Dyneburgu&oldid=66842954”