Przełęcz Słupicka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przełęcz Słupicka

Państwo	Polska
Wysokość	320 m n.p.m.
Pasmo	Masyw Ślęży
Sąsiednie szczyty	Raduna i góra b.nazwy 387 m n.p.m. na Wzgórzach Oleszeńskich
Położenie na mapie Sudetów Przełęcz Słupicka
50°50′09″N 16°44′29″E/50,835833 16,741389

Przełęcz Słupicka (320 m n.p.m.) – przełęcz w południowo-zachodniej Polsce, w Masywie Ślęży, na Przedgórzu Sudeckim.

Przełęcz położona jest na obszarze Ślężańskiego Parku Krajobrazowego na południowy wschód od miejscowości Sulistrowiczki.

Jest to szerokie, wcięte w skałach serpentynitowych obniżenie o stromym zachodnim zboczu i dość łagodnych podejściach, oddzielające Wzgórza Oleszeńskie od masywu Raduni. Cały obszar przełęczy porośnięty jest lasem mieszanym regla dolnego. Przez przełęcz prowadzi droga z Sulistrowic do Słupic.

Strzelin – Szańcowa – Gościęcice Średnie – Skrzyżowanie pod Dębem – Gromnik – Dobroszów – Kalinka – Skrzyżowanie nad Zuzanką – Źródło Cyryla – Ziębice – Lipa – Rososznica – Stolec – Cierniowa Kopa – Kolonia Bobolice – Kobyla Głowa – Karczowice – Podlesie – Ostra Góra – Starzec – Księginice Wielkie – Sienice – Łagiewniki – Oleszna – Przełęcz Słupicka – Sulistrowiczki – Ślęża – Sobótka

– Strzelin – Pęcz – Piotrowice – Zielenice – Suchowice – Jordanów Śląski – Glinica – Winna Góra – Gozdnik – Przełęcz Sulistrowicka – Przełęcz Słupicka – Radunia – Przełęcz Tąpadła – Ślęża – Sobótka-Górka

Przełęcz Srebrna – Mikołajów – Brzeźnica – Grochowiec – Tarnów – Ząbkowice Śląskie – Zwrócona – Brodziszów – Skrzyżowanie pod Grzybowcem – Tatarski Okop – Gilów – Zamkowa Góra – Słupice – Przełęcz Słupicka – Przełęcz Tąpadła – Biała – Strzelce^[1]