Rick Husband – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rick Husband
Richard Douglas Husband
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1957
Amarillo

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2003
zginął nad Teksasem
w katastrofie promu Columbia

Narodowość

amerykańska

Funkcja

pilot wahadłowca,
dowódca misji

Łączny czas misji kosmicznych

25 dni 17 godzin 34 minut
i 24 sekundy

Misje

STS-96, STS-107

Stopień wojskowy

pułkownik United States Air Force

Odznaczenia
Defense Distinguished Service Medal (Stany Zjednoczone)
Medal za Chwalebną Służbę - trzykrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal za Osiągnięcie Lotnicze (Stany Zjednoczone) Medal Pochwalny Sił Powietrznych (Stany Zjednoczone) Congressional Space Medal of Honor (Stany Zjednoczone) Medal NASA za Wybitną Służbę Medal Za Lot Kosmiczny Medal Służby Obrony Narodowej
Rick Husband w kokpicie promu Columbia

Richard Douglas „Rick” Husband (ur. 12 lipca 1957 w Amarillo, zginął 1 lutego 2003 podczas powrotu na Ziemię wahadłowca Columbia) – amerykański astronauta, pilot wojskowy, inżynier, pułkownik United States Air Force.

Wykształcenie i służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

  • 1975 – ukończył szkołę średnią (Amarillo High School) w Amarillo w Teksasie.
  • 1980 – uzyskał licencjat w dziedzinie inżynierii mechanicznej na Texas Tech University. Następnie został przyjęty do United States Air Force i rozpoczął roczne szkolenie lotnicze w bazie Vance w Oklahomie.
  • 1981 – w październiku został skierowany do bazy lotniczej Homestead na Florydzie, w której przeszedł trening na samolocie F-4.
  • 1982–1985 – odbywał służbę w bazie Moody w Georgii, będąc pilotem samolotu F-4E.
  • 1985 – od września do listopada był słuchaczem w Szkole Instruktorów samolotu F-4 w bazie Homestead na Florydzie. W grudniu objął funkcję instruktora pilotażu myśliwca F-4E w bazie George w Kalifornii.
  • 1987 – w grudniu skierowano go do kalifornijskiej bazy Edwards, gdzie uczęszczał do Szkoły Pilotów Doświadczalnych (USAF Test Pilot School). Po jej ukończeniu służył jako pilot-oblatywacz. Latał samolotami F-4 oraz wszystkimi (pięcioma) typami myśliwca F-15. Ponadto wchodził w skład zespołu badawczo-rozwojowego samolotu F-15 (F-15 Combined Test Force), w którym pełnił funkcję szefa programu ds. zwiększenia osiągów silnika F100-PW-229 firmy Pratt & Whitney oraz był pilotem demonstracyjnym F-15.
  • 1990 – uzyskał magisterium w dziedzinie inżynierii mechanicznej na California State University we Fresno.
  • 1992 – w czerwcu w ramach wymiany z Royal Air Force został skierowany do Aircraft and Armament Evaluation Establishment w ośrodku lotniczym Boscombe Down w Amesbury. W charakterze pilota doświadczalnego uczestniczył tam w testach myśliwca Tornado w wersjach GR-1 i GR-4. Oblatywał także samoloty: Hawk, Hunter, Buccaneer, Jet Provost, Tucano i Harvard.

Jako pilot wylatał ponad 3800 godzin na ponad czterdziestu typach samolotów.

Praca w NASA i kariera astronauty[edytuj | edytuj kod]

  • 8 grudnia 1994 – został przyjęty do piętnastej grupy astronautów NASA.
  • 1996 – w maju po zakończeniu rocznego przeszkolenia podstawowego zdobył kwalifikacje pilota wahadłowca. Następnie pracował w Biurze Astronautów NASA. Brał udział w pracach nad udoskonaleniem systemów promu kosmicznego i przy opracowaniu statku ratunkowego CRV (Crew Return Vehicle). Ponadto zajmował się pracami studialnymi nad wznowieniem lotów załogowych na Księżyc i wyprawą na Marsa.
  • 1999 – na przełomie maja i czerwca był pilotem promu Discovery podczas swojego pierwszego lotu kosmicznego. Załogą STS-96 dowodził Kent V. Rominger. Specjalistami misji byli: Ellen Ochoa, Tamara Jernigan, Daniel Barry, astronautka kanadyjska Julie Payette oraz Walerij Tokariew z Rosji. Celem tej blisko dziesięciodniowej wyprawy było dostarczenie zaopatrzenia i obsługa techniczna Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Następnie do grudnia 2000 kierował oddziałem bezpieczeństwa lotów Biura Astronautów.
  • 1 grudnia 2000 – NASA ogłosiła w oficjalnym komunikacie, że Husband będzie dowodził załogą misji STS-107[1].
  • 2003 – 16 stycznia na pokładzie wahadłowca Columbia po raz drugi wystartował w kosmos. Funkcję pilota pełnił William McCool. W załodze promu znajdowali się także specjaliści misji: Laurel Clark, David Brown, Michael P. Anderson, Kalpana Chawla oraz astronauta izraelski Ilan Ramon. Podczas prawie szesnastodniowego pobytu na orbicie załoga wykonała 82 eksperymenty biologiczne, geofizyczne, technologiczne i fizyczne. 1 lutego podczas powrotu Columbii na Ziemię wahadłowiec rozpadł się w powietrzu. Śmierć poniosła cała załoga. Jej dowódcę pochowano 21 lutego w rodzinnym Amarillo.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Wykaz lotów[edytuj | edytuj kod]

Loty kosmiczne, w których uczestniczył Rick D. Husband
Nr Data startu Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
1 27 maja 1999 6 czerwca 1999 STS-96
Discovery F-26
Pilot wahadłowca 9 dni 19 godzin 13 minut i 1 sekunda[2]
2 16 stycznia 2003 1 lutego 2003
Podczas powrotu na Ziemię wahadłowiec wskutek katastrofy uległ zniszczeniu
STS-107
Columbia F-28
Dowódca misji 15 dni 22 godziny 20 minut i 22 sekundy[3]
Łączny czas spędzony w kosmosie — 25 dni 17 godzin 34 minut i 24 sekundy

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NASA: Komunikat NASA z 1.12.2000. [dostęp 2011-02-13]. (ang.).
  2. NASA: Podsumowanie misji STS-96. [dostęp 2011-02-16]. (ang.).
  3. NASA: Podsumowanie misji STS-107. [dostęp 2011-02-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]